De GIS echo

Afgelopen dinsdag moesten we weer naar het VU omdat ik een GIS echo moest ondergaan, doordat tijdens de HSG de baarmoeder niet goed in beeld gebracht kon worden moest deze ook gemaakt worden. 

Ik was wederom weer heel erg zenuwachtig, omdat ik wist dat dit een soortgelijk onderzoek was en dus ook wist dat het niet pijnloos zal zijn. Eenmaal in de stoel gestationeerd en de benen in de beugels grapte ik nog tegen de 2 vriendelijke dames dat deze positie bijna normaal aan het worden was. 

Echo hier, echo daar, uitstrijkje hier, LETZZ daar, controle uitstrijkje hier, HSG daar en nu dan de GIS weer hier. Om maar een paar voorbeelden te noemen, hihi. Echt heel prive is het down under niet meer!

Bij het inbrengen van de spreider wist ik alweer hoe laat het was, het zou niet fijn worden.. Op het moment dat de cathether met de gel door de baarmoedermond gedrukt werd verkrampte ik letterlijk van de pijn. Mijn billen vlogen de lucht in en mijn adem stokte, dit was precies waar ik bang voor was :( 

De 2 vriendelijke dames verzochten mij om te gaan zuchten en weer te ontspannen, met alle macht probeerde ik dat alleen lukte dat niet echt. Ik voelde de tranen opkomen en durfde manlief niet eens aan te kijken juist omdat de dames deden alsof ik mij niet zo heel erg moest aanstellen.. Dat gevoel krijg je soms gewoon, ook al weet je dat dat niet zo is. 

Toen de cathether eenmaal gepositioneerd was en de spreider eruit ging, werd de pijn minder en kon ik eindelijk ontspannen. Erger dan dit zou het niet worden werd gezegd en dat was ook zo. Ik heb niets gemerkt van de gel en de foto zag er goed uit werd ons gezegd.

Aanstaande maandag word ik gebeld met de uitslag en dan zullen we waarschijnlijk te horen krijgen of we goedkeuring hebben voor de IUI, de dames vertelden dat dat geen probleem moest zijn, en wanneer we dan ook zullen mogen starten.

Superspannend allemaal!

Voor nu; Yayy!

Alle mogelijke vooronderzoeken zitten erop, we zijn weer een stapje verder en dat voelt heel erg goed.. We zijn er klaar voor :)