Lief purpsie

Lief purpsie,

Momenteel wandel je tussen de werelden, je lijf nog een beetje hier, je geest al veel elders. Van het weekend heb ik zelf alvast wat wegen voor je verkend. Ik kan je melden dat ze vrij zijn van obstakels en dat de wind wordt tegengehouden door de deftige sparren aan de zijlijn. Het zal je wel bevallen, deze wandeling. Er zijn verschillende dames die nu al uitzien naar een ander gezelschap dan een beangstigde dode. Ze staan de popelen om je hun wereld te laten zien, om te genieten van je scherpe opmerkingsvermogen en je charmante glimlach. Ze lachen veel en houden van verhalen, van herinneringen. Je zal ze wel mogen, purpsie, een dankbaar publiek.

Ik ben benieuwd welke nieuwe werelden je gaat ontdekken, welke wonderen je gaat aanschouwen.
Weet dat je altijd welkom bent om je verhalen met ons te delen, om je kleinzoon te bewonderen of om fijntjes op te scheppen over je fans.
Ik zal je missen, lief vadertje, maar toch hoop ik dat het nu snel afgelopen is, dat je onbevreesd die laatste stap over de drempel zet en je zieke lichaam laat gaan. Je bent zoveel meer dan dat en ik ben zo trots, zo blij dat ik 'grootvader' aan je titels heb kunnen toevoegen.

Ik heb het pad gezien, purpsie. De zon schijnt er. Het ruikt lekker fris. Er staan bosbessenplantjes verstopt tussen de bomen. Je hoeft je niet schuldig te voelen dat je ons verlaat, want we raken je toch niet kwijt en wederzijds ben je ook nog lang niet van ons af.

Ik heb je verhalen gehoord, lief purpsie. Ze liggen opgeslagen in mijn geheugen en in het boek dat je schreef. De boom groeit door. De stam is misschien nu omgewaaid, maar de wortels hebben al nieuwe wegen gevonden naar de zon toe. Ze luisteren naar het geruis van bladeren, voelen het sap stromen en zullen daarmee alles meekrijgen wat je ons hebt willen geven.

Ik voel je warmte, m'n vadertje, dus dat is je gelukt. Je hebt het helemaal voor elkaar.
Wij zijn er altijd geweest voor elkaar, verbonden door je wortels.
Dat blijft zo.
Dankzij jou.

Je mag gaan, lief purpsie. Je lijf is er klaar mee en jij bent er klaar voor.
Wij zijn er stiekem nooit klaar voor, maar kunnen er mee leven.
Wij gaan door.
Met jou.
Met de herinnering aan een echtgenoot, vader en grootvader.
Met een traan en een lach.
Maar vooral in de wetenschap dat ik me geen mooiere tijd met jou had kunnen wensen.

Het ga je goed, lief vadertje.
Geniet van je wandeling.
Geniet van je reis.
Veel plezier.
Slaap lekker.
Droom fijn.

Ik hou van je.