Een brief aan M.els

Lieve M.els,

Vandaag ben je alweer 9 maanden op de wereld bijzonder omdat je daarvoor 9 maanden in mijn buik zat. Je ontwikkelde van een kleine rijstkorrel tot een prachtige baby van 3635 gram, iedere dag koesterde ik mijn buik met mijn grote wonder daarin. Zo bewust, zo geliefd, zo gewenst. Toen mama een klein meisje was en de juffrouw vroeg wat ik later wilde worden antwoorden ik steevast “MOEDER” al van kleins af aan was dat mijn grootste wens, het liefst een groot gezin met minimaal 3 kinderen. 13 jaar geleden was het zover je broer werd geboren dolgelukkig en zwaar verliefd op zo iets moois als een eigen kind. Een broertje of zusje voor D.ave werd een probleem en na een hele vervelende periode ging mama samen met D.ave verder. Een jaar later ontmoette ik jouw papa een fijne tijd gingen we tegemoet. Papa wist hoe graag ik een broertje of zusje voor D.ave wilde dus na een jaar begon mama weer vurig te wensen. Helaas leek het niet voor ons weggelegd, ik was vaak boos op mijn lichaam voelde me verraden en ongelooflijk verdrietig maar ondanks dat hield ik altijd hoop. We kregen hulp van het ziekenhuis allerlei onderzoeken en het schoonspuiten van mijn eierstokken volgde met geen resultaat tot gevolg. Toen moest het IVF worden, we zouden er over nadenken en uiteindelijk besloten we het niet te doen. Als het van bovenaf niet gegund werd dan moesten we ons er maar bij neer leggen. En toen na ruim 6 jaar werd onze droom werkelijkheid, een positieve test wees uit dat jij in mijn buik genesteld was. Voor mij was dat het grootste geluk wat me kon overkomen, na een stralende zwangerschap kwam jij 20-07-2009 op de wereld we noemde je M.atthew wat gods geschenk betekend als je dit later lees zal je begrijpen waarom dat je tweede naam is. Vanaf het eerste moment dat ik je in mijn armen hield voelde ik onvoorwaardelijke liefde voor je, en elke dag besef ik dat jij ons wondertje bent en dat waardeer ik zo ongelooflijk. Het intense gevoel van liefde voor je kind had ik bij je broer ook en dacht dat je dat nooit bij een tweede kind kan hebben maar dat is niet zo. Een moeder heeft kennelijk liefde genoeg. Je bent alweer 9 maanden oud wat gaat dat snel. Het kleine gele kwetsbare wezentje wat veranderd in een vrolijk kereltje wat ik helemaal fijn wil knuffelen. Ik zou je het liefst in een doosje willen doen en altijd bij me houden om je te beschermen tegen de soms o zo harde wereld, helaas gaat dat niet maar ik zal er altijd voor je zijn tijdens het opgroeien.

Lieve M.els , wat hou ik toch van je

Liefs Mama