het is echt nooit saai hier, we zitten al een tijdje niet lekker in ons vel. dan bedoel ik meer charles die zaar depressief is en daar reageren wij natuurlijk allemaal op. gelukkig heeft hij hulp gezocht en is hij hard aan de slag weer helemaal de liefhebbende man en papa te worden die hij was. makkelijk is het alleen allemaal niet, ik speel voor vliegende kiep en mijn eigen psygische gezondheid donderd als een gek naar benede. ik heb ook dagen dat ik niets zie zitten, maar als ik dan mijn(onze) mannetjes zie dan denk ik huppakee dame.. niet zeuren maar doorgaan. en dat doen we dan ook gewoon, hoelang je dat vol kan houden weet ik niet, we zullen het wel merken maar voor nu is het door gaan, door gaan, door gaan...er is geen andere mogelijkheid. het alles ergste hieraan is dat ik ook nog eens mega baby kriebels heb, deze site makat het soms alleen maar erger maar daar sla ik me ookw el weer door heen. een baby zou op dit moment niet handig en wijs zijn. en de kans op gezinsuitbereiding wod elke dag kleiner. het is opzich niet erg hoor we hebben twee prachtige mannen, die goed opgroeien en gezond zijn. maar mijn mama hart huilt om de wetenschap dat het waarschijnlijk nooit meer zal gebeuren. maar ook dit zijn gevoelens die komen en gaan, als beide mannen tegen werken op het zelfde moment ben ik blij dat we er niet nog z'n kleintje bij hebben:)
de mannen doen het erg goed, guilliano gaat sinds een poosje naar de psz en vin dhet eigenlijk erg leuk, het wegbrengen is nog wel een dingetje maar het huilen word al minder en steeds korter ( zo zeggen de juffies ) en zo waar bracht ik hem vandaag op de fiets samen met nando naar school en ik had al weer een beetje spanning voor de komende huilbui maar het verliep leuk, we waren er te vroeg dus de mannen hebben lekker op het plein gespeeld. zo leuk om te zien dat ze nu samen gaan spelen ( soort van ) daarna naar binnen, jasje aan de kapstok en zijn klasje in.. dat vind hij altijd even moeilijk en het liefst rent hij dan de deur uit. ik moe them letterlijk wegtrekken bij de deur en ik begeleid hem naar een tafeltje waar hij lekker aan kan gaan rommelen. er zitten nog twee kindjes en guill gaat er tussen in zitten. nando scharreld een beetje rond en vind een pop met maxi cosi dus hij vind het allang best :) de juf vraagt aan guill hoe zijn broertje heet maar dat vind hij toch allemaal iets te spannend. hij kruipt zowat in me. als ik aan geef dat ik weg wil gaan trekt hij een verdrietig snoetje en dan opeens gooid hij eruit... oww ik moet cadeau maken voor opa jan!!! ik had de juf al ingeligt de ze snapte hem direct. en dat hele gebeuren, het cadeau voor opa had z'n invloed dat hij volgens mij gewoon vergat dat hij het naar vond dat ik weg zou gaan. ik heb hem dag gezegd en we zijn naar buiten gelopen. bij het raam stond hij met de huf te zwaaien en kusjes naar me te gooien?! woww hij huilt niet, geen drama, niet gillen en armen de lucht in met de woorden ik wil met mama meeeee... gewoon dagg mama kusje.... wat een heerlijk gevoel. ik roep nog 'je bent een topper'naar hem en gooi en kusje zijn kant op en nando en ik gaan op pad. van de week twijfelde ik nog of hij het echt wel leuk vond etc maar nu ik dit weet gezien heb weet ik dat we een goede keuze hebben gemaakt. de peuterspeelzaal is super goed voor hem, in de korte periode die hij er nu pas zit heeft hij al zo veel geleerd, hij kan nu zelf zijn jas aan doen en zijn muts lukt ook al. de handschoentjes zijn lastig maar dan vraagt hij gewoon om hulp. wel is hij iets drukker en iets ongehoorzaam maar goed if that's all??!! dan hoor je mij niet klagen.
en nando bloeid ook helemaal op, als guilliano op de psz is dan is nannie lekker alleen met mama ( en/of papa ) en dan hebben we z'n ander kindje. hij lijkt zich mee ropen te stellen voor conact, wil meer praten en doet je na. hij zal dat in het dagelijks leven ook wel doen maar dan valt het soms weg in het grotere geheel. hij komt bewust bij jhe en probeert te communiceren met je. of hij wil je graag helpen, de kastjes dichtdoen, dingen in de keuken of op de tafel leggen. gewoon kleine dingetjes maar ow zo leuk om te zien van hem. bij guilliano op die leeftijd stond je er veel meer bij stil en nu geniet ik des te meer van de tijd die nando en ik saampjes hebben. niet om de een voor de ander te trekken maar gewoon kwaliteit tijd met ieder kind apart. het is z'n mooi gezicht om nando's oogjes te zien schitteren als ik hem prijs om iets wat hij doet, en natuurlijk de herhaling en de herhaling en de herhaling en.. :)
nu ook met de sinterklaas periode is het zo leuk om de mannen bezig te zien, nando die de cadeautjes op zich bes leukvind maar de pepernootjes nog veeel leuker en lekkerder vind. en guilliano die bij de intocht nog zo iets had van..moet dit.. die nu actief knutsels maakt voor de sint en zijn schoentje wil zetten. de liedjes zijn moelijk uit hem te trekken ( en dat terwijl hij ze de hele dag door zingt ) maar samen is het vaak wel leuk om te doen. van de week was er een brief van sinterklaas op de boventrapdeur geplakt... guilliano kwam onze kamer in en was er dus al langs gelopen maar had het nog niet gezien, tot hij weerterug liep naar zijn kamer hoorde ik hem weer mijn kant op rennen..:'mama mama kom eens kijke!! 'dus ik uit bed en daar staat guilliano al wijzend naar de brief :'oww dees is van sinterklaas!!, hoe kan dat nou??!' dus we hebben samen de brief gelezen en daarna naar benede, wow het enthousiastme van z'n kind in 1 woord GEWELDIG!! ( en dat er dan mensen zijn die er zooo fu**ing moeilijk over doen??) hij is zo blij met zijn kleine schoencadeautjes. en na het open maken word er hard 'dankieee sinterklaasje' geroepen. waardering alom zou ik zo zeggen.
morgen mag guilliano met papa naar sinterklaas, hij komt in de winkelstraat bij mijn ouders en dan mag je op schoot en/of een hande geven. jammer genoeg kan nannie niet mee. die ligt dan prinsheerlijk te slapen ( behalve als het net zo gaat als vandaag want dan vind hij een half uur slapen genoeg ) en dan van de week nog 2x een schoentje zetten en voor we het weten is het echt al weer pakjes avond. spannend en zoo leuk!! echt genieten. mijn zusje komt met man en kind ook gezellig. word vast super voor de kids :)
owww en niet geheel onbelangrijk, ik heb gister een sollicitatie gesprek gehad bij een amerikaanse bakery ennn...... ik ben aan genomen !!! whoepwhoep!!! zo blij, natuurlijk heb je eerst een proefperiode maar ik heb er vertrouwen in dat ik die wel door kom. he is wel in den haag maar dat maakt me niet uit. het is zoooo mijn ding, cup cakes bakken decoreren, taarten cakes cheesecakes chocolate bars etc... echt mijn ding en zo iets anders dan dat waar ik voor geleerd heb. misschien is z'n mega verandering wel HET ding dat we nodig hebben. het is maar voor twee dagen maar goed er is een begin. eindelijk weer een baan, eindelijk weer een beetje idee van eigenwaarde. SUPER super superrr!!! helemaal.blij.
reacties (0)