Cb ochtendje..

guilliano was als eerst aan de beurt bij de kinderarts. eerst even uit kleden en toen wegen op de grote weegschaal, ja ja hij is al groot en vind het eerst wat spannend maar daarna is het erg cool haha. hij weeg nu 14,3 kilo daarna moest hij met zijn voetjes tegen de muur gaan staan en dan zou hij gemeten worden, hij vond dit wel erg spannend en de vrouw die hem zou meten ( een andere dan anders en echt een tr*t jammer genoeg ) had weinig geduld en riep ons naar de tafel waar we normaal de kleintjes meten en wegen. nu moest hij op de met plank liggen, dit was natuurlijk helemaal oorlog. dikke tranen maar ze heeft hem wel gemeten.. als ze een geduld had gehad, wat ze normaal daar wel hebben dan was het gelukt bij de staande meetplek en was het weer een overwinning geweest voor mijn grote mannetje maar goed.. hij meet nu 92cm. dan houd in dat hij in 4 maanden bijna 1 kilo zwaarder en 5,5cm langer is geworden. :) 

nog even snel plassen en toen werden we al naar binnen geroepen, guilliano vond het niets en verzette zich een beetje maar toen hij bij me op schoot zat vond hij het soort van ok. 

hij mocht blokjes bouwen eerst de arts toen mama en toen guilliano een blokje, hij had even een duwtje in de goede richting nodig maar daar na is hij zelf lekker verder gaan stapelen, heel precies en voorzichtig heeft hij een torentje gebouwd. de kinderarts was onder de indruk van zijn precisie en geduld met het stapelen. vervolgens had ze een poppetje en vroeg guilliano om de teentjes, de handjes, de haartjes, de buik en het neusje aan te wijzen. hij deed het met alle gemak en keek erbij alsof de arts achtelijk was dat ze het aan hem vroeg :P

hij mocht ook even met de bal spelen, dat is leuk!! binnen gooien met de bal, guill was lekker aan het rommelen en spelen en vond het dokters bezoekje al lang niet zo erg meer. ook mocht hij het lampje nog uitblazen en heeft ze even naar zijn voetjes gekeken. volgens mij liep hij wat naar binnen en ze vond het heel knap dat ik dat gezien had want de meeste ouders valt dat niet op zij ze.. maar het hoort bij de groei en ontwikkeling en als we schoentjes kopen moeten we een schoentje met een stevige hiel kopen dat vergemakkelijkt de ontwikkeling. we hebben het nog even over het slaapritme en huilen gehad en ook over het niet willen ontbijten of brood eten. maar ze vond onze aanpak prima en als hij nou schrikbarend af zou vallen of ziek zou worden dan is het een ander ding maar zolang hij is zoals hij normaal is is het allemaal prima. 

vervolgens konden we weer naar buiten om nando te laten wegen en meten, aangezien nannie echt niet lekker is en hoogst waarschijnlijk 6de ziekte heeft was hij erg verdreitig en moe, hij lag net in mijn armen te slapen toen hij op de weegschaal moest..jammer en erg sneu voor de kleine man. hij weegt nu 10kilo en een klein beetje. daarna direct door om hem te meten, hij is nu 71cm en zijn hoofd je is ook 2 cm gegroeid. de kleine man doet het erg goed en in de curve lijnen loopt hij ook prima op elkaar afgesteld.

we hadden het bij de kinderarts al even over nannie gehad naar aanleiding van zijn vlekjes. ze adviseerde ons het nog even aan te kijken maar omdat hij nu minder wil drinken door de keelpijn enz dat we het goe din de gaten moeten houden en als we het niet vertrouwen vandaag of zou wie zo morgen naar de huisarts of de ziekenpost moeten. dat was precies wat we zelf ook al in gedahcten hadden, koorts is opzich niet erg zolang hij goed drinkt en alert en levendig is, maar nu wil hij minder drinken omdat het zeer doet en dan kan het toch zorgelijk worden.. ff in de gaten houden dus. verder heeft ze hem niet echt na gekeken want in het gesprek was hij al weer in slaap gevallen en ze vond het niet nodig hem nog meer lastig te vallen aangezien hij zich al zo ellendig voelde. gelukkig  maar, snel aankleden en een nieuwe afspraak maken. nou ja dat snel konden we wel vergeten aangezien de dame achter de computer ( dezelfde als bij het meten en wegen ) nogal traag van begrip was en ook niet echt luisterde. ze vroeg ons wanneer we weer moesten, ik zei over een maand,, :"neee dat kan niet hij kan pas met 11 maanden weer.?!" kregen we met een krasse stem te horen. dus ik zeg haar vriendelijke dat dit is wat de arts gezegd heeft dus daar houden we ons maar aan. :"nou mij kan het ook niet schelen, maar dit zijn de regels" krijg ik als antwoord... pfff het was goed dat we onderweg naar buiten waren. 

Arme nannie is echt niet lekker, en zelfs huilen kan niet want hij is helemaal schor en hees. gelukkig valt hij in de kinderwagen weer in slaap en trekt hij even bij. ik heb hem bij het aankleden op het cb even een zetpil gegeven, hopelijk voelt hij zich snel wat beter. 

nando mag dus eind mei weer voor een check-upje en guilliano word pas weer opgeroepen rond zijn 3de jaar... gek zeg eerst moet je heel vaak en nu bijna nooit meer.fijn maar ook jammer want vind het erg leuk om hun groei enz bij te houden. 

dan om nog even op mezelf terug te komen, de rode duivels zijn geariveerd Thank god!!! jammer genoeg dus geen wonder baby. maar wel een lijf dat me in de zeik heeft genomen. al met al kunnen we nu weer verder met ademhalen en het normale leven.