Vk en ctg-tje

vandaag weer naar de vk, ik moet nu om de week dus de update en alle check-upjes zullen elkaar wat sneller opvolgen. charles is thuis gebleven met guilliano, dat is soms wat makkelijker dan met zijn alle in dat kleine kamertje zitten en ondertussen proberen te begrijpen wat de verloskunidge te zeggen heeft. dus alleen onderweg, naar mijn idee was ik aan delate kant en daar heb ik behoorlijk de p... in dus ik voelde me gehaast dus mijn bloeddruk was naar mijn idee ook weer hoog. gelukkig was er nog iemand voor mij en moest ik even wachten ( wat normaal is ) in die wacht periode was mijn bloeddruk wel weer gezakt denk ik en al snel mocht ik binnenkomen.

eerste even de standaart vragen, en dit keer kon ik daar iets anders op reageren, ik heb de kleine al 1,5 dag nauwelijks gevoelt. het is niet direct iets waar ik me druk over maak maar ik wilde hun wel even op de hoogte stellen. wat direct inhield dat er gebelt werd met het diaconnesse ziekenhuis voor een ctg-tje.. ook vertelde ik dat de jeuk toch wel aan de winnende kant is, ik doe er van alles aan om het te negeren maar ondertussen krabbel ik mezelf al aardig open en dat is niet iets waar ik op zit te wachten. ook hier werd direct op gereageert omdat ik aan gaf dat het ook wel eens in de handen en voeten is, dat zou eventueel in kunnen houden dat mijn lever waarden niet goed zijn maar dat werd in het consult aanvraag naar de gynacoloog gevraagd of die een bloedafname test wilde doen.

toen dat allemaal in werking was, mocht ik op de bank gaan zitten om mijn bloeddruk te meten, deze was vandaag 140/80 mijn bovendruk word dus wel steeds hoger maar de onderdruk vinden ze normaal en dat ik het belangrijkste. toen even de buik meten, in een week is er weer een centimetertje bij we zitten nu op 38cm van rib tot schaambot. kindje lag nog hetzelfde en dat zal naar mijn idee ook niet meer kunnen veranderen.

al met al was het dus een normale check-up maar aan het eind werd mij wel direct verzocht naar het ziekenhuis te komen voor een ctg-tje. sta je daar euhh owke prima, beter te vaak dan te laat zeg ik maar. baalde nu wel een beetje dat charles er niet was, maar aan de andere kant ging ik er niet vanuit dat er iets geks boven water zou komen dus ik alleen onderweg naar het ziekenhuis. daar aangekomen sta ik als een domme gans voor me uit te kijken,w aar moet ik eigelijk heen??!! gynacologie, verpleegafdeling ??? na wat zoeken en na vragen kwam ik op de kraam afdeling waar ook de verloskamers zijn. ik werd door een co-assistent geholpen en aan alle banden gelegt, al snel voelde ik een grote verschuiving en daarna nog wat trappels dus de kleine man deed het prima, na een half uurtje kwam de co met de dienstdoende gynacoloog ( dhr vork ) langs om alles evente checken maar volgens hen zag het er goed uit, alle pieken op het hartfilmpje waren super volgens hem want dat doen alleen levendige baby's. hij vroeg nog even naar de duur van mijn zwangerschap en hoe het gesteld was met de jeuk. ik vertelde dat ik op de vreemdste plekken jeuk heb, ( neus oren etc ) hij ging verder niet in op het eventueel bloedprikken voor mijn leverwaardes.. ( moet ook eerlijk zeggen dat ik er buiten pas aan dacht, hoezo dementie??) hij vroeg me ook heo mijn vorige bevalling was gegaan of het snel was etc. hij had mijn status niet gelezen ( en hij excuseerde zich hiervoor (: ) dus ik nog even uitgelegt hoe en wat over het inleiden enzo en dat guilliano er met 1,5 uur al was. hij was onder de indruk en zei als de jeuk blijft trek even aan de bel dan kijken we wat we voor je kunnen doen. ( primaa!!! ) nog even aan mijn buik gevoelt wbt de ligging en hoe groot de baby nu is, oww zegt hij het is een normale grote baby. ik heb hem uitgelachen en gezegt nou volgens mij is hij iets groter als normaal... toen moest hij ook wel erg lachen en moest me gelijk geven. de kleine man is niet heel veel groter hoor, maar hij dahct die kan ik wel even wat aan de neus hangen, viel dat even tegen haha.

al met al was er dus niets aan de hand, en meoten we de jeuk gewoon in de gaten houden. thuis aangekomen was charles wel een beetje van slag,zo lief! hij was in gedahcten al mijn spullen bij elkaar aan het zoeken, en aan het bedenken hoe hij naar het ziekenhuis moest komen en wat te doen met guilliano etc.. ( smelt )

nu is het maar aankijken hoe en wat, voor alsnog heb ik zwaar het idee dat meneer het heerlijk vind hierbinnen en voorlopig niet uit zich zelf gaat komen. en ik twijfel op de een of andere manier of als ik de keuze krijg om weer in te leiden of ik het dan wel wil doen, als ik de jeuk zou kunnen verdragen die paar weekjes zou ikd at dan niet moeten doen?? maar ja aan de andere kant, als ik weer ingeleid zou worden ben ik van me buik af en kunnen we aan ons normale nieuwe gezinsleven beginnen en kan ik straks ookw eer meer met guilliano doen..?? keuzes keuzes keuzes?? we laten het voor nu voor wat het is :)

xxx