Er veranderd al zoveel aan guilliano

jeetje wat gaat de tijd hard, ondertussen is guilliano al 16 dagen oud en verandert alles met de dag. ons bed stond nog hoog omdat ik het zo lekker vind om in zijn wiegje te kijken als ik hem s'nachts hoor. dan heb ik het idee dat ik de controle heb. maar we kunnen moeilijk het bed maanden zo hoog hebben staan, uiteindelijk is het namelijk niet echt praktisch ofzo:) dus wat doe je dan? ik wil me mannetje kunnen bekijken en bij ons hebben in de slaapkamer maar wel op een goede manier.. mhmmm ik heb dus wat onderzoek gedaan naar andere mogelijkheden en ik stuite op het co-sleeping.. dat wil dus zeggen dat je een gewoon ledikantje naast je bed zet waar je 1 zijkant eruit laat, met deopen kant zet je het bedje tegen je eigen bed aan en dan kan je s'avonds en s'nachts makkelijk bij je kindje hij is dichtbij en voeden is ook super makkelijk. en op die manier kan mijn bed gewoon weer van de verhogers af. nou was ik geloof ik de enige die het een geweldig goed idee vond want papa stond niet echt te springen. hij vond zo wie zo dat ik guilliano een beetje verwende hahah, als guilliano s'nachts aan het huilen was oid dan pakte ik hem lekker op en mocht hij in slaap vallen bij mij op mijn borst of naast me in bed. en als hij diep genoeg in slaap was dan legde ik hem weer terug. of niet... soms kwam het zo uit dat ik daarna moest voeden en dat hij na de voeding in zijn eigen bedje ging. al met al lag hij echt niet hele nachten naast en bij me, maar zo zag papa het wel. ook andere mensen die ik om advies heb gevraagd vonden het niet een heel goed idee. want guilliano zou ook moeten wennen aan zijn eigen bedje etc etc.. uiteindelijk dacht ik ook prima als iedereen het z'n slecht idee vind dan doen we het wel gewoon lekker niet. maar ondertussen heb ik wel een ledikantje geregeld en hoopte ik dat charles een beetje bij zou draaien en het in iedergeval zou willen proberen... en zie daar vandaagstaat het ledikantje met een openzijde naast ons bed.. :)

het enige jammer hieraan vind ik weer ( maar dat zullen de hormonen zijn ) dat guilliano nu niet meer in zijn eigen wiegje ligt en dat hij dus heel snel groot word. in het wiegje zag hij er nog zo lekker klein en schattig uit en in dat grote ledikantje is hij ook nog heel klein maar ja... helemaal uit het wiegje snik snik... is tochook weer een fase die voorbij is nu..gewoon jammer...

ondertussen kan guilliano elke dag , nee elk uur weer iets anders. hij is steeds vaker wakker en kijkt nu heel helder de wereld in. hij volgt onze stemmen  en kan ons heerlijk aan liggen kijken en soms heb ik zelfs het idee dat hij ons al herkent.. af en toe lijkt het alsof hij al bewust zijn handje kan vinden.. zo gaaf om het allemaal te zien veranderen en ook zo jammer dat het zo snel gaat en dat hij maar zo kort zo klein is.

van de week is hij voor het eerst met mij onder de douche geweest en gister voor het eerst met zijn papa.. volgens papa vond hij het leuker met mama onder de douche.. hahah geloof er niets van maar ik vond het ook helemaal niet eng en charles wel een beetje en misschien heeft guilliano dat zo gevoelt en ging hij daarom uiteindelijk huilen bij charles. toch is het een klein waterratje, hij vind het heerlijk onder de douche in zijn badje en in zijn tummie tub. heerlijk om dat gezichtje te zien ontspannen en hem te zien genieten van het water... ik geniet elke dag weer van zijn koppie zijn lachjes zijn geluidjes en zelfs van zijn piepjes.. ook guilliano samen met zijn papa zien is een aanslag op mijn hart hahah het ziet er zoo gaaf en lief en schatig uit..woww!! wat hou ik van mij mannen..

jammer genoeg hebben we nog niet heel veel visite gehad, nou is dat geen ramp maar ben zo trots op ons wondertje dat ik hem aam heel de wereld will showen.. wel hebben we heel veel lieve en leuke kaartjes gekregen zo schattig allemaal, als we zover zijn dan plak ik alles in een mooi boek zodat we er later nog eens in terug kunnen kijken.. en ook alle foto's die we maken wil ik afdrukken. wat dat aan gaat ben ik echt van deoude stempel en wil ik foto boeken doorbladeren, heerlijk straks als ik oud ben hahah kijken naar hoe klein hij was. als hij straks lkkr aan het puberen is denken aan de tijd dat hij nog een baby was en hoe makkelijk alles was .. kan nu al niet wachten om aan het inplakken afdrukken etc kan beginnen.. ( wat een muts ben ik he )

oww en heel soms probeer ik toch de borst aan te bieden en heel soms als het mee zit hapt meneertje goed aan en drinkt hij zelfs ( als ik geluk en geduld heb en hij ook ) z'n 10 minuten :) hoerahh het is wel een echt hongerlappie soms drinkt hij 120cc en dan nog zie je hem zoeken naar meer.. maar dat doen we dan niet en uiteindelijk valt hij ook tevreden in slaap...

wat een genot z'n klein mannetje en wat zal hij elke dag nog veel veranderen we kunnen het alleen bijhouden als we veel kijken en veel heel veel foto's maken :):)

i love mijn mannen!!