Onze kraamverzorgster?! wat een toppertje!!

maandag 28 maart:

eindelijkthuis, zaterdag is guilliano geboren en nu zijn we dan eindelijk lekker thus, om half 2 komt onze kraamverzorgster. charles en ik zien beide behoorlijk op tegen een vreemd iemand in huis.. we zien haar aankomen en we weten niet direct wat we ervan moeten verwachten. haar naam is Francien en het is een wat oudere dame. ze is er vandaag tot half 6 en uiteindelijk blijft ze tot zondag 3 april.

de eerste dag is wel wennen hoor, we zijn net lekker thuis kleine man in een bedje doen, zelf alles ff installeren en dan het gesprekje met Francien. wat we willen, hoe het normaal loopt van hoelaat tot hoelaat ze er is en als we iets anders willen of iets niet leuk vinden dan moeten we dat gewoon duidelijk en eerlijk aangeven.

de gehele week is ze bij ons geweest, elke morgen stond ze om half 9 aan ons bed en werden we wakker gemaakt met: goedemorgen!! eengoede nacht gehad? dan gingen de gordijnen open, kon ik even mijn verhaal doen over de nacht die we gehad hadden, charles kon altijd nog even lekker blijven liggen en wij bespraken ondertussen de rest van de dag. alles werd gechecked en het lag er maar net aan hoe de voedingen verlopen waren wat daarop volgde.. meestal was het zo dat ik een heerlij ontbijtje op bed kreeg.. daarna even kolven en de kleine man voeden, vervolgens kon de kleine man lekker zijn bedje in en kon ik heerlijk gaan douche, ondertussen zorgde francien voor het uitkoken van de spulletjes etc. het leukste kwam daarna het badderen van guilliano, de eerste dag hebben we dat in het gewone badje gedaan. eerst alles uit natuurlijk dan even wegen. ( dinsdag woog hij 3320gr. best veel afgevallen, eerst was het 3705 gr ) vervolgens wassen we hem eerst even lkkr met een washadnje p het aankleedkussen en dan heerlijk het water in... tenminste dat dachten we maar meneer was het er niet helemaal mee eens en begin hard te gillen. uiteindelijk zin we erachter gekomen dat hij van goed warm water houd, net als zijn papa en mama.

francien heeft me heel erg goed geholpen met het borstvoedings "probleem". guilliano moest zoveel moeite doen om maar een klein beetje uit mijn borst te krijgen dat hij een soort van af keer kreeg voor de borst. de voeding wilde hij wel maar er kwam gewoon bijna niets. uiteindelijk zijn we over gegaan op een spuitje en het finger feeden, daarna met het spuitje en een flexible opzet stukje om het nog beter naar binnen te krijgen en later zijn we overgegaan op een  flesje maar dan wel met mijn gekolfde voeding en dan een bijvoeding met nutrilon. op die manier kreeg hij het beste van beide. we zijn begonnen met 15cc en we hebben dat elke dag iets opgebouwd. langzamer hand werd mijn voeding door het kolven steeds wat meer en produceerde guilliano ook wat meer natte luiers. het poepen lukte ook nog niet zo aardig en na over leg van francien met de verloskundige en ons hebben we hem een beetje gestimuleerd met olie op de thermometer en een kleine buik massage.. nou dat hebben we geweten.. hij poepte 5keer in 2 uur. beter eruit dan erin.

langzamerhand werden de nachten wat beter en ging guilliano na de voeding wat beter doorslapen en leek hij ook minder last te hebben van wat krampjes. wel heeft hij een goede zuigbehoefte en kan ik hem een beetje in inslaap sussen met een pink in zijn mondje. elke ochtend was ze er weer en ze heeft ons zo mega goed geholpen. ons bezoek werd verzorgd, het huishouden werd geregeld, ik werd behandelt als een koningin!! we konden haar alles niet 1 maar tog keer vragen en ze had ook hele goede suggesties etc. dit was echt iemand waar we wat aan hadden en hoe meer uur ze hier was hoe meer ik dacht.. oww mijngod ze gaat ook nog een keer weg aan het eind van de week, daardoor raakte ik wat in de stress maar ook dit heb ik heel goed met haar kunnen bespreken. wat een heerlijk mens en wat kan je je vergissen bij je eerste indruk van iemand. en hoe is het mogelijk dat je een vreemd persoon zo makkelijk in je nieuwe leven toelaat en je alles laat aanleunen.. wel op een goede manier hoor.. ik vraag me af hoe we het allemaal zonder haar gaan doen.

en dan is die dag aangekomen, deze dag zondag 3 april... de laatste ochtend dat frnacien onze slaapkamer binnen wandelt ons heel vriendelijk groet en een gezellig praatje maakt over de nacht en over hoe goed het nou eigelijk gaat. ik heb ook al de kleine gevoed verschoont en gekolft voor dat ze er was dus we hadden lekker wat extra tijd. ook had ik de was de avond ervoor al gevouwen zodat ze dat niet hoefde te doen. heerlijk hebben we het over de nacht gehad, over de actie van de lactatie kundige ( andere blog :) ) en over hoe ik en charles ons besluit hebben genomen over hoe we de voeding aan gaan pakken zonder al te veel stress. en hoe mooi is het dan als je te horen krijgt dat is het het beste besluit wat je kan nemen, deze vrouw heeft ons in deze korte week helemaal doorgekregen en ze weet nu al een beetje hoe wij zijn en hoe we handelen en ze zei: dit past beter bij jou en bij jullie, op die manier heb je vertrouwen in wat je doet en voel je je veilig, heerlijk als je een keuze maakt en van diegene waar je het van wil horen te horen krijgt dat het goed is. daarna ben ik lekker gaan douche en heeft francien voor het laatst de flesjes etc uitgekoot, voor het laatst mijn ontbijtje gemaakt, en voor het laatst alles spullen voor onze kleine guilliano geregeld. gelukkig was de vorige nacht zijn navelstompje eraf gevallen en kon francien hem ook een keer niet ruikend vast houden.. ( hahah navelstompje stonk heel erg ) we hebben samen met mijn moeder en francien guilliano in bad gedaan en daarna voor de laatste keer een bakkie koffie gedaan. vervolgens hebben we zorgplan afgesloten en heb ik haar nog een aantal vragen gesteld waarvan ik dacht dat het handig was om ze te weten.. eigelijk allemaal dingen die ik al weet en die charles ook al weet maar die ik voor alle zekerheid gewoon nog even wil vragen en op wil schrijven. francien maakt nog even de badkamer en onze slaapkamer op orde en ik schrijf een briefje aan haar, om haar te bedanken voor alles wat ze deze week gedaan heeft, natuurlijk is het normaal het is haar beroep, haar werk en het hoort erbij. maar ze heeft zoveel meer voor mij, charles en guilliano betekent dat ik dat niet anders( of zonder te janken ) kan vertellen dan in een brief. ook hebben we een presentje voor haar gekocht en hebben we wat foto's van haar samen met ons en guilliano op een cd-rom gezet.

en toen was het moment daar, half 2 zat haar laatste dienst bij ons er voor haar op. een dikke knuffel en nog wat bemoedigende woorden van francien aan ons en dan een soort van snel afscheid. ik maar ook charles hebben het er best moeilijk mee. ze heeft zoveel voor ons betekend. we blijven boven terwijl francien haar spullen pakt en de auto in stapt. we zwaaien samen met de kleine man voor de laatste keer naar ons kraamverzorgster, en dan is ze weg.. we zijn alleen en we janken.. hahah wie had dat ooit gedacht. twee mensen die zo tegen een kraamverzorgster waren, twee mensen die zeggen wij kunnen het wel. en twee mensen die nu samen staan te huilen om een wild vreemde die een weekje bij hun in huis is geweest. kan het allemaal nog vreemder.

ik heb de hele dag al een brok in me keel en als ik aan morgen ochtend denk, zonder francien haar goedemorgen en ons kletsmomentje krijg ik het spaans benauwd en vind ik het allemaal heel erg spannend. ik weet zeker dat we het samen redden, maar dit is toch ff pittig... gelukkig hebben we haar adres gekregen en kunnen we contact houden over hoe alles gaat. ze heeft hetzelf voorgesteld, dus ik denk dat zij net zo gek op ons was als wij op haar. over een tijdje sturen we haar wat nieuwe foto's en vertllen we over alle ontwikkelingen binnen ons nieuwe gezinnetje, de borstvoeding, de vooruitgangen en de moeilijke zaken. maar ik weet zeker dat dit het beste was dat ons kon overkomen in deze week.

lieve francien ( ook al lees je dit niet ) je bent een topper en we gaan je heel erg missen !!! bedankt voor alles en een hele hele hele dikke knuffel van ons allemaal!!!