Dag van de curettage

Vandaag was het dan zover: de curettage. We moesten ons om kwart over 12 melden, eerste bloedprikken en vervolgens naar de afdeling. Daar hoorde we al meteen dat we pas voor half 3 op de lijst stonden. Lang wachten! Uiteindelijk liep het onwijs uit en werd ik pas tegen 4 uur naar de OK gebracht.

Narcose ed ging allemaal prima maar het wakker worden was zo naar. Ik dacht steeds in m'n hoofd dat ik niet wakker wilde worden want dan was het echt voorbij. Uiteindelijk was er natuurlijk geen ontkomen aan.

Om 8 uur waren we weer thuis.

M'n man heeft de arts gesproken, die kwam al langs op de afdeling voordat ik terug was van de verkoeverkamer. Alles is goed gegaan, verder weet ik het fijne er ook niet van. Morgen moet ik bellen om een controleafspraak in te plannen over 4-6 weken.

Lichamelijk voel ik me redelijk. Een beetje buikpijn, erg moe en ik nies me gek. Ik denk dat dat laatste komt door het slangetje/sponsje met zuurstof wat ik na de ok in m'n neus krijg. Na m'n vorige operatie had ik namelijk exact hetzelfde.

Hoe het mentaal gaat. Tja, ik wil er gewoon maar niet teveel over nadenken. De klap zal nog wel komen. Komende vrijdag gaan we op vakantie, hopelijk komen we dan een beetje tot rust.

Heel verhaal geworden en misschien beetje onsamenhangend maar ben erg moe en niet zo helder in m'n hoofd.