Sophia Kinderziekenhuis

Gisteren 30 september moest Guus naar de kinderuroloog in het Sophia kinderziekenhuis. ik ging er met een goed gevoel naar toe, want het was "alleen" maar een niersteen, dus dat komt wel goed.

Daar aangekomen moest Guus nog een röntgenfoto laten maken van de arts, dus nog naar de röntgenafdeling en daar een foto laten maken. Guus moest heel even huilen toen de 2 zuster aan hem stonden te sjorren om hem goed te leggen, maar gelukkig had hij snel door dat ze hem geen prik gingen geven. Na 2 foto's terug naar de afdeling, in de gang hoorde ik Fenna al huilen die allang aan de borst had gemoeten en mijn moeder deed verwoede pogingen om haar stil te krijgen, maar dat lukte natuurlijk niet. Snel Fenna aan de borst genomen en de assistent ging aan de arts doorgeven dat Guus terug was .

De arts was vertelde dat de steen dus heel groot is, hij is net zo groot als zijn nier zelf en de artsen verbazen zich dus over het feit dat de nier nog functioneerd en dat Guus er dus geen last van heeft. Dat nieuws was dus even schrikken.

Hoe gaan we hem behandelen was dus de vraag, normaal zouden ze er voor kiezen om hem te vergruizen, maar omdat hij dus zo groot is was dit waarschijnlijk geen optie, omdat je het gruis ook weer uit moet plassen en er dan waarschijnlijk verstoppingen in de urineleider zouden ontstaan.

De andere methode die de voorkeur heeft is; Percutane NefroLitholapaxie (PNL): De steen wordt verwijderd met behulp van een bepaalde operatietechniek. Percutaan betekent door de huid: de nier wordt door de huid heen aangeprikt met behulp van een naald, waarna een hol buisje met een diameter van ongeveer één centimeter in de nier wordt gebracht. Via dit buisje kan de steen met behulp van speciale instrumenten verwijderd worden. Een nadeel is dat je niet in een bochtje kunt werken en dat dus de kans bestaat dat er stukken blijven zitten. Dit zou dan eventueel met vergruizing verwijderd moeten worden.

Er zijn nog andere methodes zoals een operatie waarbij de nier opengesneden wordt, maar dat heeft natuurlijk niet de voorkeur.

De arts wil Guus bespreken met de “knappe koppen” van Nederland, om te gaan bepalen welke methode er het beste gebruikt kan gaan worden. De oorzaak kunnen ze niet geven. Deze stenen komen meestal voor door infectie, maar Guus heeft niet de “juiste” bacterien in zijn urine, dus dit is waarschijnlijk niet de oorzaak. Een tweede oorzaak zou een immuumziekte kunnen zijn, maar dan zou zijn andere nier ook aangetast moeten zijn, en die is helemaal schoon. De enige manier om uitsluitsel te kunnen geven is om de steen te onderzoeken, en dat kan natuurlijk pas na afloop.

Jullie begrijpen dat we best geschrokken zijn van dit nieuws en wachten met spanning af wat de “knappen koppen” gaan besluiten volgende week. Voorlopig zijn we dus helaas nog niet klaar met onze man.