Ook Neville zijn verjaardag zit er weer op. De 23e was zijn feestje, wel heel anders dan een 'meisjes'feestje, veel gedonderjaag, gestoei en geworstel. De meisjes (3 incl. Romy) gingen zich verkleden toen het speeltijd was. Eerst cadeuatjes verstopt, toen drinken, cakeje versieren met kerstversiersels, spelen, daarna draken trekpop gemaakt en versiert. Laatste halfuurtje met chips voor de tv, even cooling down. We zouden nog sjoelen, maar hebben er niet eens meer aan gedacht. Neville vond het leuk en de visite volgens mij ook.
Romy heeft haar eerste kerstconcert gegeven bij het ICO (viool), heel schattig. Vond ze enorm spannend, moest veel huilen die dag. Ook was er toen visite voor Nevilles verjaardag alvast, en hadden we net een drukke periode achter de rug (zaten er nog middenin eigenlijk). Neville heeft getrakteerd op kniepertjes (met een tekst: Hoera! Neville 5 jaar! en een gelukspoppetje erin). Een dag na zijn verjaardag zat Romy's eerste tand los onderin. Ook heel spannend gebeuren allemaal. Heeft nu wat moeite met bijten en voelt zich heel speciaal, hihi.
Met de baby gaat het volgens mij goed, veel aan het bewegen, had eergisteren al last van mijn onderste rib, 's nachts gebeurd, waarschijnlijk had ze te weinig ruimte toen ik op mijn zij ging liggen. Waarschijnlijk zijn we ook uit haar naam, hehe. Allebei tevreden in ieder geval voor nu. Slapen gaat beroerd, voel me overdag ook moe, zou elk moment wel in bed willen stappen om te slapen, alleen gaat dat niet echt en slapen ho maar. Superirritant als je elk uur van de klok ziet. Bukken wordt lastiger, ik houd wat vocht vast (er staan randen van mijn sokken in mijn kuiten en mijn laarzen zitten ineens een stuk strakker) en soms wat last van zuurbranden. Vooral als ik te snel een beker met sap of ranja gedronken heb. Benen over elkaar zit ook niet zo comfortabel meer. Het liefste zit ik met mijn armen omhoog en handen achter mijn hoofd op een bureaustoel (meeste lucht en dan zit mijn buik niet te klem). Voel me log, maar mijn buik is wel mooi, er zit ook weer een lichte zwangerschapsstreep op. Patienten worden steeds zorgzamer en zorgen er wel voor dat ik niet te hard hoef te lopen en niet ga rennen op de piepers als er alarm is. Al doe ik dit bij knop alarm toch, dan ga ik naar kantoor zodat de anderen meteen weg kunnen. Nog een maandje werken. Aanstaande vrijdag hebben we een tweede groeiecho en gaan we naar de drukker in de hoop dat deze dezelfde kaarten kan maken als de vorige drukker, die is namelijk failliet. Romy en Neville gaan dan bij Opa en Oma Timmer logeren.
reacties (0)