Alweer 38 weken!

Vandaag alweer 38 weken op weg. Schiet nou wel echt op. Ik voel de baby goed, kan vanaf zijn voetje zijn hele beentje volgen naar zijn kontje, rugje en schoudertje. Soms lijkt het of hij zich uitrekt en komt er ineens erg veel spanning op mijn buik te staan en steekt er een voetje rechts uit mijn buik. Afgelopen tijd heeft hij zich 2x gedraaid, d.w.z. om zijn as gedraaid, zat hij met zijn kontje ineens onder mijn maag i.p.v. links. Meteen last van zuurbranden waardoor ik er niet meer van kon slapen. Gelukkig ging hij beide keren vrij snel weer in zijn vertrouwde positie liggen. Hij ligt ook zo rechtop dat ik mijn buik ver naar voren draag, de vorige keren was mijn buik breder volgens mij.
Ons neefje Liam is een prachtig jongetje. Het enige wat jammer is, is dat Joke zo'n vreselijke bevalling heeft gehad. Daardoor ben ik toch ook wel weer een beetje angstig voor wat mij te wachten staat. Aan de andere kant, als je hem in je armen hebt (of Hilco heeft 'm vast), dan krijg je er wel weer helemaal zin in dat hij er straks is. Het is een heel rustig kindje, Liam, dat zijn wij van Romy en Neville niet gewend. Die hadden de eerste maanden echt veel onrust. Achteraf waarschijnlijk door beklemde werveltjes etc. bleek bij de chiropractor. Als dit kindje ook zo rustig is, dan kunnen we het er gemakkelijk bij hebben. Het kan blijkbaar ook zo, bij Jasmijn en Anna hebben we dat eigenlijk ook al gezien. Wij hadden natuurlijk alleen onze kinderen en die van Judith en Martijn als referentiekader en die waren allemaal onrustige baby's. Gelukkig weten we nu wel de wegen te bewandelen, mocht deze kleine ook ergens last van hebben.
Bij de verloskundige afgelopen dinsdag was ook alles weer in orde, RR 95-60, goede hartslag, goede ligging, etc. Ik had het plan om nog naar een voorlichting te gaan in het ziekenhuis, maar had er de puf niet echt voor. ik wilde ook vanwege het kunnen stellen van kritische vragen, maar er kon niemand met me mee (back-up), en ik wist nog niet goed wat ik wilde weten. Ik baal er eigenlijk best van dat ik me daardoor heb laten tegenhouden. Wel heb ik geregeld dat ik as woensdag naar een homeopaat ga die mij wellicht zou kunnen ondersteunen met middeltjes om de weeen op te wekken en het geboortekanaal soepeler te maken. Misschien dat kunstmatige opwekkers dan niet noodzakelijk zullen zijn. Ik heb dus nog niet geinformeerd hoe het ziekenhuis hier tegenaan kijkt. Daar moet ik nog even over in conclaaf met de verloskundigen.
Romy geeft nu zodra mijn buik in haar gezichtsveld komt, altijd een kus en een knuffel aan de buik, voor de baby, zegt ze dan. En kijkt daar heel lieflijk bij. Ze heeft er erg veel zin in dat de baby komt, helemaal nu ze al die baby's in haar omgeving heeft. Is echt heel trots als ze een baby vast mag houden of aaien. Neville vindt baby's ook wel heel interessant, toen Liam de borst kreeg, keek hij op zijn teentjes over de rand van de stoel mee hoe dat nou ging.
Judith heeft mijn buik en de twee drinkende kinderen vereeuwigd op de foto. Ik heb ze ook naar borstvoeding.com gestuurd, daar gaan ze gebruikt worden in een artikel over tandemen (2 kindjes aan de borst) en voeden als je zwanger bent, en momenteel heb ik natuurlijk beide. Dit artikel komt binnenkort op de site.
Qua voorbereidingen zijn we lakser als bij de eerste 2 zwangerschappen. Nou hebben we natuurlijk ook nog veel van de vorige twee in huis en nadenken over de vorm van een geboortekaartje hoefde bijv. ook niet. Inmiddels zijn we langs geweest bij de drukker en hebben we geboortegedichtjes uitgezocht. Alleen zijn we nog steeds niet uit over de 2e naam (Hilco vindt Glenn mooi en ik Nathan), misschien worden het er wel 3! Ach ja, waarom ook niet. Box staat in de kamer, babykamer is klaar, we moeten alleen nog even trouwen... Haha.
Gisteren naar de TT nacht geweest met Hilco, eergisteren met de kinderen (van 20.00-21.00). We hebben gelopen en ik moet zeggen dat ik het goed volhield, het was zelfs Hil die aangaf wel terug te willen naar huis. Het enige waar ik last van had, waren mijn voeten. Soms een harde buik, maar we hebben dan ook een flink eind gelopen en veel gestaan. Ik vroeg me wel af of de baby het allemaal wel zo leuk vond met die muziek en dat lawaai van die motoren, die leek er wel op te reageren. Ik kwam nog een collega tegen van Beukenrode die zei al dat het een goede massage was die dreunen van de muziek. Ook wel gek want als de baby uit mijn buik zou zijn, zou er geen haar op mijn hoofd aan denken om hem daaraan bloot te stellen aangezien een baby alle omgevingsgeluiden nog niet goed kan filteren en daar erg overprikkeld van kan raken.
As dinsdag weer naar de verloskundige. Verder nog geen voortekenen meer gehad.