Een hele grote verrassing

In mijn laatste blog heb ik geschreven dat we onze kinderwens opgeven en dat we dankbaar zijn voor ons prachtige meisje en dat we met z'n drieën blijven. Dit was vooral een verstandelijke keuze. En toch brak mijn hart na deze keuze. Ik heb heel veel met mijn man over gesproken en hij zag hoeveel verdriet het me deed. Hij steunde me, maar hij kon me niet troosten. Ik heb zoveel gehuild, maar dacht dat het erbij hoorde, bij het rouwproces.
Op een bepaald moment zijn we toch weer in gesprek gegaan over een tweede kindje. De harde nee, werd een ik wil wel maar durf niet. Toen ging bij mij de knop en heb ik echt aangegeven dat ik echt nog heel graag een kindje wilde van ons samen, een broertje of zusje voor ons prachtige meisje.
Al die tijd hebben we nooit anticonceptie gebruikt en alleen goed opgelet. Afgelopen maand was de nee een ja geworden en hebben we genoten van onze vakantie. Heel ontspannen ben ik er in gegaan en dankbaar dat ik gehoor mocht geven aan mijn stille diepe wens. Nooit verwacht dat ik deze maand zwanger zou worden. We hebben echt heerlijk genoten. Ik had zelfs besloten om nog niet met foliumzuur te beginnen omdat ik het al zoveel jaar had geslikt, zonder resultaat.
Afgelopen dagen voelde ik me niet zo lekker, maar niet echt gekoppeld aan een zwangerschap. Vanmiddag toch even vlug een test gehaald en binnen 5 seconden verscheen er een streep... Ik riep mijn man en hebben samen gehuild en de slappe lach gekregen... Zo spannend is het weer... Hopelijk mogen we in Juni een gezond kindje verwachten en wordt deze zwangerschap niet zo'n hel als bij mijn dochter, maar ik weet waar het voor doe...
Morgen maar meteen foliumzuur gaan halen en nog even een test ;-)
Ik en wij voelen ons heel gezegend <3