9 maanden

Afgelopen weekend op 5 september was mijn meisje alweer 9 maanden oud. Zolang als ik haar heb mogen dragen in mijn buik zolang draag ik haar nu op mijn buik. Ze is toch zo ontzettend lief en vrolijk iedere dag weer opnieuw. En iedere dag laat ze wat nieuws zien. Ze stapt nu overal langs en kruipen heeft ze toch ontdekt. Soms staat ze even los en dan vlug weer iets vast pakken. Dansen en muziek daar is ze gek op. De gitaar wordt dagelijks bespeeld door papa en zij samen, zingen , klappen en gek doen. Heerlijk en wat een rijkdom om die twee liefdes zo samen te zien.
Ondertussen is ze 4 tandjes rijker en verkoudheid nummer 10 ofzo zit er weer op. Natuurlijk ten kosten van mama's nachtrust, maar zodra ze zich tegen me aanvloeit als ik haar troost dan ben ik zo dankbaar dat ik haar mama mag zijn...al denk ik soms wel, ik wil ook slapen hahaha.
Verder loopt hier alles op rolletjes en heb ik de balans goed kunnen vinden tussen thuis, werk en mijn lieve man. Nu 9 maanden later zou je ontzwangert moeten zijn, maar mijn hormonen zijn absoluut nog niet stabiel. Ik ben wel een week ei geworden. Janken om het kleinste dingetje, maar vooral de mooie dingen. Nooit zo ervaren als nu hahaha. Zou dat ooit nog goed komen?
Met mijzelf gaat het lichamelijk redelijk. De zwangerschap heeft echt zijn sporen na gelaten op mijn gezondheid en gestel. De pijnklachten zijn nog dagelijks aanwezig en zullen waarschijnlijk zolang ik geen nieuwe heup krijg aanwezig blijven helaas. Dit belemmert me wel soms in de dagelijkse dingen. Verdere onderzoeken lopen nog en benieuwd wat er nog uit gaat komen en wat dat voor de toekomst kan betekenen.