Bevallingsverhaal

Hallo allemaal,

Wauw!! Echt onwijs lang geleden dat ik iets geschreven heb.
Ik wil heel graag mijn bevallingsverhaal met jullie delen.

Het begon toen ik 38+2 weken zwanger was en op controle kwam bij de verloskundige.
De assistente deed de eerste controles zoals altijd. Mijn bloeddruk is de hele zwangerschap super netjes geweest 🙂
Maar ineens... 135/95 😢 oeff
Natuurlijk had ik wel wat klachten maar dacht dat dit de “laatste loodjes” klachten waren.
Hoofdpijn, misselijk, druk op de maag, ect!
Ik moest die zelfde dag nog naar de gyneacoloog om mij te laten onderzoeken op een zwangerschapsvergiftiging.

Meteen mijn man lief op gebeld natuurlijk 😅 die kwam met een hoop stress aan.
Mijn gevoel zei... neem alle spullen maar mee want wij komen niet meer met z’n 2e naar huis.

Een maal in het ziekenhuis bloed laten prikken, urine ingeleverd.
En ja.. een zwangerschapsvergiftiging!
Meteen door naar de bevalkamers en toen zijn ze begonnen met een ballonnetje. Ook meteen een infuus aangelegd omdat ik aardig aan het opzwellen was.

Moest ook blijven omdat ik mij niet goed voelde. Dus in het ziekenhuis geslapen.
Wat was het aan het rommelen ‘s nachts! Zo gek idee?? Ons kindje wordt een deze dagen geboren?!
Die nacht bijna niet geslapen 😅🥰 nog even aan het genieten van die kleine man in mijn buik!

Om 7:00 uur moesten wij weer op de bevalkamer zijn. Hier zou ik nu blijven tot die kleine geboren was.
Eerst de ballon verwijderd.. niks.... geen ontsluiting!
Toen zijn ze begonnen met weeën opwekkers in de vorm van pillen. Daarmee begon mijn buik nog meer te rommelen.
Maar geen weeën? Om 12:00 had ik 1 cm ontsluiting.
Dus nog maar een keer pillen gekregen. Toen ben ik even gaan slapen.
Ze zouden mijn vliezen gaan breken als ik 3/4 cm zou hebben.
Nou... dat was niet meer nodig! Om 14:30 wilde ik opstaan om te gaan plassen.
En klats daar stroomde het vruchtwater!

Wauw wat een gek gevoel was dat. Maar ik dacht altijd je vliezen breken en dan stopt het?
Hahaha daar werd ik even uit mijn fanatasie gerukt en het bleef maar stromen!
Uren en uren hahaha😂

Nadat mijn vliezen waren gebroken zat ik op 2 cm en begonnen de weeën te komen.
Ik kon ze nog erg goed opvangen. Ben na 1 uur samen met mijn man in de douche gegaan.
Heerlijk dat warme water en die rust zo samen in dat kleine hokje!

Na een tijdje werden de weeën niet heftiger en de ontsluiting schoot niet op!
Ik bleef hangen op 2 cm!!😔
Toen weeën opwekkers gekregen via het infuus! Nou dat heb ik geweten!
Dat was niet fijn! Hele heftige buik en rug weeën!!
Ik kon niet meer na 3/4 uur nog maar 3cm ontsluiting.

Dus ben gegaan voor een ruggenprik. Waar ik ook weer 2 uur op moest wachten.
Maar na die prik, wauw!! Haha ge-wel-dig wat een ontspanning ik voelde geen weeën meer!
Yes! Rusten maar 😋
En dat was een wijze keuze want na 1,5 uur had ik 8CM ontsluiting!!!

Voor dat ik het wist mocht ik gaan persen. Heb het als iets prachtigs ervaren.
Ik zou het zo weer doen. Want alle verhalen zijn waar als die kleine op je borst ligt... wordt je pijn verzacht!❤️
De grootste liefde van mijn leven lag daar in mijn armen!
Mijn man en ik konden alleen maar verliefd staren naar dat mooie wonder 💙💙
(Overigens niet gescheurd of gekipt wel 2 hechtingen van binnen)
Moesten nog wel 2 dagen blijven vanwege mijn gezondheid.

We zijn nu bijna 3 weken verder! Alles gaat goed met ons en ik zit helemaal op een blauwe wolk!
Waar ik voorlopig niet vanaf wil 🥰💙
We genieten onwijs van onze mooie baby Vince 💙💙