Maand hormoonloos, verademing

Van tevoren keek ik op tegen een maand zomerstop vanuit het zks tussen de IUI's door. En nu ik er middenin zit besef ik me dat het me eigenlijk best wel goed doet.
Geen buikpijnen, krampen en steken of opgeblazen boel. Ik zit lekker in mijn vel en in mijn lijf; het voelt weer als de mijne. Heb energie voor 10 en mijn humeur geef ik ook een 10. Die blije  enthousiaste 'oude' ik die ik bijna een jaar al kwijt ben en waarvan ik vreesde dat dat weg was. Dat ik misschien gewoon erg veranderd ben afgelopen maanden en serieuzer en zwart witter de wereld inkeek en breeduit lachen verleden tijd was.Ik mistte mijn oude ik. Was zo bang dat het weg was. Contact met mezelf was nul, zat gevangen in mijn eigen lijf.

En nu, ben ik mezelf weer zoals ik hoor te zijn, blij en onbevangen. Zo fris als een hoentje. Ik heb weer een normale eetlust en geen constante abnormale trek in vanalles. Ik heb er weer zin in, i feel good!

Met dit besef ben ik eigenlijk erg blij merk ik de laatste dagen. Het besef dat mijn oude ik niet weg is, maar alleen op de achtergrond verdwijnt, maar wetend dat het er is en weer terugkomt. Wat een verademing!
Ook kijk ik uit naar IUI nummer 4 over ruim 2 weken. Ik ben er klaar voor.

Toch niet zo gek zo'n zomerstop.