Vandaag was het zover: naar het ziekenhuis voor een 'uitgangsecho' (cyclusdag 3) om na te kijken of alles er goed uitzag. Heel veel mini eiblaasjes en baarmoederslijmvlies zag er picobello uit. Ze legde het allemaal rustig uit dat was fijn. Mijn linkereierstok had zich verstopt achter mijn darmen dus ze moest wat drukken op mijn buik dat was niet zo fijn maar goed, in zo'n positie laat je het maar gebeuren natuurlijk!
Toen gelijk door naar een andere verpleegkundige voor een prikles. Eerst even een uitleg hoe alles werkt en toen mocht ik zelf de spuit zetten. Stukje buikvet pakken en daar kneep ik door de spanning zo hard in dat ik die prik niet voelde. 1 2 3 ik mikte 'm erin en wat viel dat mee! Vloeistof voelde wel wat ongemakkelijk maar och als dat het enige is..
Ze vertelde over eventuele bijwerkingen, moe zijn en een opgeblazen buik. Ik reageerde daarop van ach als dat het enige is.. clomid vind ik 10x erger met stemmingswisseling enzo. Ze beaamde dat clomid 'rotspul' is wat bijwerkingen betreft daar kan een mens flink last van hebben. En die bevestiging en begrip van een professional dat de afgelopen maanden moeilijk waren en ik niet lekker in me vel zat en me niet happy voelde zegmaar ongelukkig, dat is fijn.
Volgende week mag ik weer terug op FM dag 8. Precies mijn verjaardag eieren zoeken, gezellig.
Ben benieuwd hoe het er dan van binnen uitziet en hoe de follikels groeien. Ondertussen voel ik me heel stoer dat ik mezelf injecteer en gekgenoeg geeft dat een blij gevoel.
Ja het doet zeer dat ik mijn 29ste verjaardag nog steeds kind-loos vier of zwanger-loos. Als ik geen miskraam had gehad had ik nu zwangerschapsverlof gehad en rondgelopen met een dikke buik want ik was 8 juni uitgerekend van 2.. Maar door vandaag iets constructiefs gedaan te hebben, en dat ik dat zelf kan doen dat injecteren en hierin mijn verantwoording kan nemen (want het zwanger worden geven we nu toch een soort van 'uit handen') voelt het goed. We gaan ervoor!! Ik verwacht nog niets op het moment. Ja een follikelgroei. En meer niet. Ik kijk niet verder dan de volgende injectie of echo. Ik ga het wel zien. (wat gebeurd mij nou.. heb ik zowaar weer geduld gevonden na maanden zoek geweest te zijn. Ik ga het inplakken , vastnieten en kitten zodat dat niet meer weggaat).
reacties (0)