Paasweekend

Eerste paasdag, zondagochtend drupte er ineens helderrood bloed in de pot. Ik meteen in de stress, want je leest inmiddels zoveel verhalen! Meteen het ziekenhuis gebeld, maar die scheepte me af met de woorden dat er geen echoscopist aanwezig is. Ik moest dinsdag maar terugbellen. Weet je hoe lang dat duurt?

We zijn toch maar gewoon op de verplichte bezoeken gegaan, zoveel mogelijk je gedachten laten gaan. Mijn trotse vader liet aan de familie van zijn vriendin de foto's zien van mijn dochter met het slabbetje met hoera, ik krijg een broertje of zusje. Dus werd ik even met mijn neus op de eiten gedrukt. Maar vooruit, blij doen en doorkletsen...

's avonds begonnet bloeden opnieuw, maar nu ook met een slijmprop. Toen gingen echt alle alarmbel,en af. Ik raakte compleet overstuur. Ik heb mijn oude vk-praktijk gebeld, met de vraag of ik langs mocht komen. Ze raadde me aan nogmaals het ziekenhuis te bellen, afdeling bevallingen, en mocht ik dan alsnog afgescheept worden, dan mocht ik maandagochtend langs komen bij haar. Opende ze de praktijk even voor me.

De afdeling bevallingen was heel erg lief. De gyn was even met een operatie bezig, maar zou me zo snel mogelijk bellen. Nog geen uur later belde ze terug en mocht ik meteen komen voor een echo. In het ziekenhuis moest ik weer een uur wachten, want er kwam een bevalling tussendoor, maar toen kwam de ass.gyn met een verouderd, maar werkend echoapparaat. Gelukkig zagen we vaag, een kloppend hartje.

Dinsdagochtend bloedde het weer. Meteen vk gebeld en dezelfde middag lag ik daar op de tafel, weer een echoapparaat in me. We hebben heel uitgebreid gekeken naar de beeb, de grootte, de lokatie van de bloedingen en alles. Ik heb een dansende beeb op dvd meegekregen, een superduidelijke foto en de dikke felicitaties, met de garantie dat de overlevingskansen, na het zien van een hartje 95% is. Jankend van blijdschap ging ik naar huis.

Gisterochtend, woensdagochtend merkte ik al bij het opstaan dat t geen goede dag ging worden. Ik was slap, bleek, trillerig en zweterig. En toen ik mijn laptop uit de klauwen van mijn meisje wilde redden ben ik flauwgevallen, heel dramatisch, op de bank, maar daar gleed ik weer vanaf. Dochtertje dacht dat ik wilde spelen en dook luid gillend ook op de bank en de grond.

Tijdens het babyzwemmen ging t ook niet goed. Ik durfde mijn kind dit keer niet zonder bandjes te laten zwemmen, stel dat t weer mis ging? Na het zwemmen speelden de kinderen nog wat in de halen en zaten wij na te kletsen. Opeens zie ik in mijn ooghoeken mijn meisje de trap opklauteren. Ik vlieg erop af, til mijn kind op en stort ter aarde. Weer flauwgevallen. Toch maar de huisarts bellen.

Ik kon die middag nog terecht. Mijn suiker bleek erg laag te zijn, mijn bloeddruk ook. Mijn temperatuur was echter weer hoog, 38,5! Hij wilde toch meer onderzoeken doen, dus vanochtend heb ik 5 buizen bloed laten aftappen. Schildklier, ijzer, suiker, infecties, alles word gechecked. Ben benieuwd wat eruit komt. Nu eerst maar uitzieken....

In deze negen weken heb ik al meer ellende gehad dan in die negen maanden zs van sofia!