Vandaag is een bijkom-dag. Ik ben niet lekker en probeer dus zo veel mogelijk beter te worden. Veel preparaten gaan er in, de migraine van gister en vanochtend moet weg zijn, want ik moet toch voor mijn zoontje zorgen. Niet dat het helpt, want migraine gaat bij mij alleen over met veel slaap, en dat lukt niet zo met een zoontje die altijd wakker is... Anyway, vanmiddag voelde ik mijn migraine wonder boven wonder wegzakken. Tijdschrift Ouders van Nu viel op de mat, dus ik kon me even op de bank nestelen zonder tv, IPad of IPhone. En daar las ik een artikel van Miloe van Beek (http://www.oudersvannu..nl) over aanmodderen. Hard moest ik lachen om haar beschrijving van de omgang met de kids, zelfstandigheid en creativiteit zelf laten ontwikkelen. Ze beschreef haarzelf als aanmoddermoeder: kids happy, zij happy. Ook al sprongen ze in plassen zonder laarzen aan en eten die meer op de grond terecht kwam dan in de mond van de kids. Ik zie in dat aanmodderen ook wel iets van mijn aanpak. Dylan drinkt wanneer hij drinkt, slaapt waar hij wilt slapen en ik sleep hem overal mee naar toe. Wie denkt dat het zorgen voor je zoontje eenzaam is, moet eens een week met mij mee lopen. Groot en sterk wordt hij op zijn eigen manier, en niet op de manier van het consultatiebureau of op een strak schema. Mijn zus noemde me al een softie, maar ik weet dat mijn zoontje happy is en dat is toch het allerbelangrijkste? Mijn motto: als hij 's nachts maar in zijn eigen bedje slaapt.
reacties (0)