Consternatiebureau
Het was vandaag weer tijd voor een bezoek aan het consultatiebureau, ofwel het consternatiebureau.
Het valt wel mee hoor, ze zijn hier erg aardig. In het begin waren we bij een ander bureau, waar de dames niet zo vrolijk en ook niet zo vriendelijk waren, hier wel.
Enfin, kids uitgekleed en gemeten en gewogen. Wat ik al wist: ze blijven qua gewicht iets achter (zie groeicurves, als je op hun namen klikt, kun je de curves bekijken). Nu is Merlijn al niet zo'n enorme eter, maar ook Camiel zou wat meer mogen wegen. Ze eten dus niet zo graag harde dingen, alles wat geprakt is gaat er wel in, mits tijdig aangeboden. Brood, rijstewafels, soepstengels... ze worden er niet blij van.
Toch moeten ze aan het brood van de consternatiedame. Oké oké, ik ga mijn best doen. In wangetje stoppen, zodat ze niet kunnen verslikken. Op de crèche krijgen ze altijd een broodkorstje en daar sabbelen ze alleen wat op.
Nu dus brood zonder korstjes in kleine blokjes met wat fruitpuree erop aangeboden. Na wat gekokhals kreeg ik er bij beiden een halve boterham in. Poehee, gaan ze dan toch om?
Nu hebben we niks te klagen over onze kids, ze ontwikkelen uitstekend en zijn nooit ziek, slapen als roosjes eigenlijk kan het niet beter. Ondanks dat ging ik met een rotgevoel weg van het consultatiebureau. Vandaar. Consternatiebureau.
reacties (0)