Spuitluiers en boogjes spugen
Dinsdagmorgen, we werden wakker en mijn man was misselijk.
Ik ook ietsie, maar niet zo heel erg.
Hij wel, hij moest een paar keer overgeven, ik had vooral geen eetlust.
De jongens dronken hun fles pap, wij gingen naar werk en de kinderen naar de opvang.
De hele morgen misselijk, geen eetlust en dat veranderde naar gerommel in mijn darmen. Ja hoor, aan de rees. Inmiddels begreep ik van mijn man dat hij ziek naar huis was gegaan. Ik mijn eerste vergadering van die middag in, en voordat ik in de tweede vergadering aanschoof kreeg ik een telefoontje van de crèche: Merlijn gaf alle flessen en zijn fruithap terug. Of we hem op konden halen.
Mijn man heb ik maar wakker gebeld (die lag inmiddels thuis in bed) en hij heeft ze meteen opgehaald. Na de tweede vergadering taaide ik ook af, thuis trof ik 3 slapende mannen aan... ik ook snel naar bed. Man koorts, ik koorts, Merlijn bleef alles volledig terug geven (in een grote boog), Camiel hield het bij spuitluiers.
Gelukkig bleven de kids wel vrolijk en beweeglijk. Woensdag aten ze alweer wat, hielden alles ook binnen maar de spuitluiers hadden en hebben ze nu nog steeds.
De grootste narigheid was maar van korte duur voor zover ik kan inschatten, maar leuk is het niet. Als je zelf zo brak bent zit je niet te wachten op een of twee zieke kindjes. Op de crèche zeiden ze dat het heerst. Hoe dan ook, hier lijkt het weer over te vliegen. En morgen gewoon weer aan het werk en de kindjes naar de opvang.
reacties (0)