Vandaag hebben we dan eindelijk het gespek met de kilinisch geneticus Dr Marcelis gehad.
Was een fijn gesprek, aardige man ook. Hij acht, naar aanleiding van alle uitslagen en bevindingen i.c.m. onze stamboom, het niet heel waarschijnlijk dat Remi* zijn hartprobleem en bloedarmoede iets met erfelijkheid te maken heeft gehad.
Er wordt nu voor de zekerheid van ons beiden een echo van het hart gemaakt en bloedbeeld afgenomen.
Zodra we dan, van de gynaecoloog groen licht krijgen t.a.v. mijn lichamelijk herstel, mogen we er dus weer voor gaan!
We zijn best opgelucht dus, ik was echt bang dat er weer allerlei onderzoeken zouden moeten plaatsvinden waarop we dan weer heel lang hadden moeten wachten. Zie de toekomst nu in ieder geval weer iets positiever, al besef ik me des te meer dat we Remi* er nooit meer mee terug krijgen....
reacties (0)