Lisa 5 maanden

Lieve schattige mooie blije Lisa

Je bent inmiddels alweer 5 maanden.
Kind, wat ben jij lief.
Mijn hart smelt als ik naar je kijk.

Er is in tussentijd niet heel veel geks gebeurd als het gaat om jou. Sinds je terug bent uit het ziekenhuis gaat het heel erg goed met jou.
Je bent vrolijk, je lacht en je kletst veel, je groeit goed en je drinkt goed.
3 weken na je ontslag uit het ziekenhuis moesten we op controle bij de kinderarts in het ziekenhuis.
Er was mij gevraagd of ik de dag van te voren nog even wou komen om je bloed te laten prikken zodat we bij je controle je bloedwaardes konden bespreken.
Vrijdag 29 augustus ben ik dus naar het ziekenhuis gegaan om je bloed te laten prikken.
Ik had daar afgesproken met de moeder van Damian met wie ik veel ben omgegaan in de tijd dat je nog in het ziekenhuis lag. Damian lag nog in het ziekenhuis dus ik zou haar in het ziekenhuis even zien. De papa en mama van Damian waren er net een maand achter dat hij een stofwisselingsziekte had. Een paar uur voordat wij naar het ziekenhuis zouden gaan kreeg ik al het vervelende bericht dat Damian van de IC weer terug zou gaan naar de afdeling Dolfijn waar jij ook gelegen hebt. Dit was niet omdat het goed met hem ging, maar dit was omdat ze op de IC niks meer voor hem konden doen. Bij een volgende incident (waarbij het net leek of hij geen adem meer kreeg) zouden ze hem niet meer helpen. Ik zou haar dus waarschijnlijk niet meer zien omdat ze bij haar zoontje van 5 maanden wou blijven.
Wat een schrik toen we bij het ziekenhuis aankwamen en ik de opa van Damian buiten zag huilen. Ik wist genoeg. Damian was net overleden. Samen zijn we eerst je bloed gaan prikken en toen zijn we naar de afdeling gegaan waar hij lag. Daar zag ik zijn moeder en samen hebben we gehuild. Jij was er ook bij. We zijn nog even naar hem toegegaan en daar heb ik een zelfgehaakt knuffeldoekje bij hem neergelegd. Lieve Lisa, dit was echt een shock voor mij. Terwijl jouw lieve blonde haartjes tegen mijn wang kriebelde zag ik daar Damian zo liggen, en ik besefte me heel goed hoe blij ik moet zijn, en hoe dankbaar ik moet zijn dat jij ''maar'' reflux in je urineleiders hebt. Je bent een toppertje en ik wil jou nooit meer kwijt. Dat hoeft gelukkig ook niet, want je bent godzijdank gezond. Maar dit sloeg in als een bom.
Mama was nog uitgenodigd voor de crematie maar ik ben niet gegaan. Ik kon het niet opbrengen na de heftige periode waar wij in hadden gezeten. Wel heb ik het afscheid online meegekeken. Zo was ik er toch nog een beetje bij.

Maandag 1 september gingen we naar de kinderarts.
Je bloedwaardes waren uitstekend en je hb was gestegen van 4.8 naar 6.5. Heel goed meissie, daardoor voel jij je vast stukken beter!
Je bent helemaal nagekeken en helaas vond de kinderarts dat je ene heup wat weerstand gaf. Het Consultatie bureau vond dit ook al. Ook heb je een asymetrische bilplooi en dat zie je vaak bij heupdysplasie (bij heupdysplasie zit de kop van het heupgewricht niet goed in de kom). Heel eerlijk gezegd stond ik er een beetje bij te lachen en zei ik tegen de kinderarts ''ach ja, Lisa is een kind vol met verrassingen''. Ik vroeg of het mogelijk was om direct door te gaan voor een echo van de heupen, want ik had geen zin om het af te wachten. Gelukkig konden we gelijk door naar de echo en is daar uitgekomen dat je heupen er super uitzien! Niks mis mee dus! Nou gelukkig, mijn voorgevoel zei al dat er verder niks mee zou zijn, dus het is erg fijn dat dat allemaal goed zit. Volgende week moet je op controle bij de kinder uroloog en dan gaat er weer een echo gemaakt worden van je niertjes en je ureters. Ik verwacht dat het allemaal in orde is omdat je erg lekker in je vel zit.

Nu over je ontwikkeling en je voeding.
Je bent nu 5 maanden en je rolt nog niet. Ik moet eerlijk zeggen dat het me echt geen bal uitmaakt en dat ik er erg relaxed onder ben. Je draait je veel op je zij en voor je operatie deed je pogingen om te gaan draaien. Ik kan me goed voorstellen dat er zoveel energie in het herstel gezeten heeft dat daardoor die ontwikkeling even op zijn gat gelegen heeft. Dat rollen komt vanzelf wel. Wel klets je de oren van mijn hoofd (uiteraard op jouw baby manier) en pak je speeltjes vast, stopt het in je mond en je slaat ertegen en natuurlijk lach je de hele dag. Je houdt van knuffelen maar je kan je ook heerlijk zelf vermaken. Je bent gewoon echt een super makkelijk kind.

Je drinkt nu 4 flessen per dag van 200 cc. Je doet 2 tot 3 slaapjes overdag en 's avonds ga je rond 19.00 uur naar bed en word je de volgende ochtend tussen 08.00 en 09.00 uur wakker. Eergisteren heb ik je voor het eerst wat bijvoeding gegeven en kreeg je een paar lepeltjes wortel. Je reageerde er beter op dan je zus toendertijd. Je vond het niet geweldig, maar je spuugde het niet uit. De afgelopen twee dagen is het erg even bij ingeschoten dus heb je niks meer gehad, maar vanaf morgen gaan we er weer mee verder.

Afgelopen weekend was je familie uit polen, duitsland en zwitserland er.Dit was omdat je opa 70 wordt, je oma net 60 is geworden en omdat ze 35 jaar getrouwd waren. de broer en zus van je oma waren er dus ook en die hebben heeeeeel veeeeeeel met je rondgelopen. Eigenlijk had ik een weekend vrij want ik hoefde niks te doen. Dat was wel even lekker, maar ik merk wel dat als ik je dan 's avonds in je bedje leg (zoals net) dat ik het gevoel heb dat ik je veel te weinig geknuffeld heb, ik heb je dan toch ook wel weer erg gemist. Je oom Aadriaan was er ook en die vertelde het leuke nieuws dat zijn vriendin zwanger is van een meisje. Je krijgt dus een nichtje! Ze wordt 15 maart verwacht. Helaas zullen we haar niet vaak zien omdat ze in Zwitserland wonen.

Als laatste nog het nieuws dat ik vorige week ontslag heb genomen. Ik heb sinds jouw geboorte niet meer gewerkt, maar vorige week heb ik mijn werkgever laten weten dat ik ook niet meer terug kom. Ik heb sinds jouw geboorte nog geen enkele felicitatie gekregen en ze hebben nooit gevraagd hoe het gaat. Jouw ziekenhuis avondtuur weten ze ook niet eens en toen ik vorige week telefoon kreeg met de vraag of ik even op gesprek wou komen om over de toekomst van het bedrijf te praten en ze niet eens vroegen hoe het ging was ik het helemaal zat. Voorlopig zal ik dus nog 24/7 bij jou en je zus zijn. Dit is natuurlijk best zwaar voor mij, maar voor mijn gevoel wel het beste.

Nou lieve schat, je kan dus weer lezen dat je echt een heerlijk lief klein baby'tje bent.
Papa en mama houden heel veel van jou!

Oh ja, nog iets leuks. Je poolse oudtante liep met jou op de arm naar de oprit van opa en oma om je oudoom uit te zwaaien en Emy rende achter haar aan en zei ''HEEE!!! Geef Lisa terug!! Lisa mag niet mee! Lisa moet hier blijven! Terug geven nu!!!!'' wwhahahahahah. Dit was zo schattig. Ze was bang dat ze je mee ging nemen. Ja, je grote zus beschermd je wel hoor! haha.
En als papa tegen je zegt ''papa's kleine tedybeer!!'' dan lig je helemaal in een deuk. Hihi...lekker kind van me.

Ik hou van je...

Liefs,

Mama