Een ziel gered, een ziel losgelaten en een ziel verwelkomen?

Een ziel gered:

Afgelopen vrijdag was ik bij een vriendin en toen ik thuiskwam, zou botti net de deur uitgaan naar zijn vriend. Een kus en de zin: "We hebben een nieuwe vriend, ga maar kijken binnen." Binnengekomen stond er een plastic bakje op de 'studeerkamer' (waar werkelijk nog nooit gestudeerd is, hihi). Er zat een spitsmuis in, meer dood dan levend. Botti had hem aan zijn staart uit de klauwen van onze meedogenloze (maar o zo lieve) jachtkat Wampie gered. Gisteren zouden we Bruno (naar de dikke muis uit de film The Witches, want ons slachtoffertje was behoorlijk aangekomen) vrijlaten. We kiepten het bakje om op het grasveld (de katten lieten we uiteraard in huis om het beestje een eerlijke kans te geven) en toen zagen we dat zijn pootje helemaal niet meebewoog. Na 3 minuten gras/muis staren pakten we hem maar weer op. Vooruit dan maar, een paar nachtjes nog. We kochten een pak houtmolm en een zak muizenvoer en verlengden zijn verblijf. De katten vinden het ook heel interessant, ze rúiken de smakelijke logé, maar kunnen het bakje lekker niet vinden. Het staat hoog op de kast, waar de katten niet bij kunnen! Vrijdag heeft botti een ziel(tje) gered.

Een ziel losgelaten:

Afgelopen woensdag bereikte ons het onthutsende nieuws dat de zwager van mijn schoonzus (dus de man van de zus van de man van de zus van botti, kunnen jullie het nog volgen?) was overleden. ONBEGRIJPELIJK. Een man van 36, twee jonge dochters, een vrouw, een hartstilstand. Maar hij was echt de laatste van wie je dat zou kunnen verwachten. Gezond, levenslustig, grappig, geinteresseerd, een uniek persoon. Een grote man met een kale kop en grote woeste ogen en een gespierde torso (type hooligan), maar dan met een klein hartje. Een relaxte Amsterdammer, een praatjesmaker, een fantastische verteller, een bulderende lach... weg. Vandaag zijn we naar de crematie geweest. Heel verdrietig. Ik wil hem niet ophemelen, ik wil jullie niet belasten met verdriet, maar ik voelde me opeens zo nietig. Wat kan mij die hele nod nou schelen? Lekker belangrijk. Ja natuurlijk is dat wel belangrijk, maar niet op het moment dat je ziet dat een vader zo uit een gezin gerukt is, een lieve moeder weduwe is geworden. Ik wou dat ik méér kon doen voor haar. Voor ons stond het leven vandaag even stil. Haar leven staat voorlopig stil. Vandaag hebben we een ziel losgelaten.

Een ziel verwelkomen?

Maar ondertussen is het vandaag wél 3 augustus, mijn nod. Met een slaperige kop nam ik vanmorgen mijn temperatuur. Ja, ik had al een vermoeden: gedaald, 36.5. Dat is de temperatuur van dag 1 van een nieuwe cyclus. KUT, met krampen en al op een crematie, kun je je nog ellendiger voelen? Goed, tampon erin en niet aan denken, er zijn belangrijkere zaken vandaag. En inderdaad, ik heb er (op een paar krampen na) niet verder bij nagedacht. Gelukkig maar, anders had ik er toch behoorlijk pissig van geweest. Maar bij de eerste de beste verschoon-kans bleek ik last te hebben van onzichtbaar bloed, want ik kon niks bespeuren. Heel gek, want mijn temperatuur liegt nooit bij dalingen. Door stress kan je menstruatie later komen dan verwacht, ik weet het, en de afgelopen dagen was ik absoluut gestressd. Maar juist vandaag had ik helemaal geen stress, ondanks de crematie. Ik was juist heel erg gelaten en (bij gebrek aan een beter woord) ontspannen. De tranen van vandaag waren waarschijnlijk ook deels te wijten aan de spanningen van de afgelopen dagen (zwanger ja/nee en de crematie) en die zijn er vandaag toch echt wel allemaal uitgekomen. Toch ben ik er niet van overtuigd dat ik zwanger zou zijn (al sluit ik het niet uit), waarschijnlijk zal mijn temp morgen nog wat meer dalen en dan zal het wel komen. De roze wolk van 'misschien' is in elk geval even weg. Kwalen voel ik ook niet meer, dus dat was waarschijnlijk toch allemaal weer psychisch, jeez, wanneer leer ik het nou eens?

Het is nu officieel 4 augustus. Ik ben nu dus 1 dag overtijd...

Mogen we een ziel verwelkomen?

Hihi, jullie kennen me toch? Ik geef niet zomaar op! Ik hou jullie op de hoogte.

liefs totti

506 x gelezen, 1

reacties (0)


  • mariken80

    Hi Totti,
    Als jij inmiddels middels het temperaturen je NOD goed kan vaststellen en je hebt je luteale fase ruim genomen, dan begin ik hier al voorzichtig wat goede hoop te krijgen. Er zijn veel mensen zonder kwalen. Hoeft dus niet altijd wat te zeggen. Ik was er benieuwd naar, maar het kan dus echt; Mijn temp is ook ineens weer gestegen na de daling rond mijn NOD (36,9>36,7>37>37,1 met dus een positieve test als gevolg) De wonderen zijn de wereld nog niet uit. En waar mooie mensenzielen verloren gaan worden er ook weer nieuwe geboren. Ik duim voor je xx

  • Miss-angellisch-mommy

    Gecondoleerd meid. Hij was nog zoo jong. Ik hoop zo dat jullie droom uit mag komen dit keer. Goed zo onze totti geeft niet zo snel op!!!!! liefssss

  • daniellebooij

    he meid gecondoleerd en ik hoop voor je dat het raak is ik ga duimen voor je!! bij ons is het ze ze maand niet raak ik heb mijn ei al gehad maar niet geklust had er geen zin in( dom he maar het is niet anders) liefs danielle

  • miracle-mommy

    gecondoleerd, vreselijk dat zo´n jonge man is overleden...
    mooi geschreven blog weer, en wat houd je ons weer in spanning...... wat zou het mooi zijn als het nou echt eens zo is! ik lees vol spanning mee! duim duim duim

  • Ize

    Gecondoleerd meis. Het zou een mooi samenkomen (goed beschreven van je) zijn van omstandigheden (3x is scheepsrecht!).

  • one-love

    wel mooi geschreven!
    erg dat je opeens zo uit het leven gerukt kan worden he.. gecondoleerd!
    ik hoop dat jullie een nieuw zieltje mogen verwelkomen!!!
    xxxx

  • snuffie1

    hey meis,

    sterkte meid en nog zo jong ja gerum kan zo ook ineens gebeuren ja en dan een vrouw en 2 kinderen achter laten!! :(

    maar probeer het los te laten meis en ooo wat hoop ik zo dat je toch zwanger bent maar ja ken het?!
    denk aan je en duim voor je !!

    knuf sil

  • Si78

    Heel veel sterkte meid, het is wat als zo'n jong iemand uit het leven gerukt wordt. Ook al staat hij wat verder bij jullie vandaan, je wordt echt weer met beide benen op aarde geplaatst. Ik hoop heel erg dat je toch zwanger blijkt te zijn en duim heel hard voor je!
    Liefs Si

  • mamavanstacey

    Oh meisje toch. Wat een ellende zó'n crematie he. Als ik je woorden lees zou ik goed in huilen kunnen uitbarsten.
    Voor jezelf houd de moed erin meid, als het nu niet is, dan mocht het nog niet zo zijn, maar jouw tijd komt echt, geloof me maar.
    Heel veel liefs en ik duim voor je.
    xxx