4 maal pot

1 maal pot:

Mijn nieuwe favoriete zitplek sinds woensdag. Buikgriep, pffffffffffffffffff. Alles wat ik eet of drink gaat linea recta door naar de uitgang. Al moet ik zeggen dat het nu wel iets beter gaat.

2 en 3 maal pot:

Botti had de week voor mij buikgriep (dus bedankt botti!!!), tijdens mijn eidagen, POTverdomme! Dus dan is klussen niet echt aantrekkelijk. Eén keer klussen is gelukt, maar of dat op de juiste dag is geweest, weet ik niet precies (mijn ei was dwalende). Dus waarschijnlijk hebben we deze ronde naast de POT gepiest.

4 maal pot:

Pottitime! Afgelopen vrijdag was het zover. Om 8 uur moest het potje afgeleverd worden bij het ziekenhuis. Ik kan wel in mijn hoofd hebben hoe we dat voor elkaar moesten krijgen, maar dit was meer botti's ding. En hij had het allemaal zorgvuldig voorbereid. Ik had hem er van te voren op gewezen dat het nog wel eens lastig kon worden om de zwemmers precies in het potje te krijgen. Tja, enthousiasme laat zich immers niet altijd richten, hihi. We hebben er vreselijke lol om gehad van te voren. Weten jullie wel hoe klein dat potje is???? Niet dat het hier nou om een paar liter zwemmers gaat, maar meer de vraag hoe je ze erin krijgt! Wij zagen het al voor ons met trechters en emmers en tuinslangen en noem maar op. Maar ook humor is niet altijd bevorderlijk voor zwemmers, hihi. Dus op de betreffende ochtend waren we bloedserieus, wat juist eigenlijk weer heel lachwekkend was. Hoe het uiteindelijk gelukt is, laat ik aan jullie fantasie over (smeerlappen! Denk aan je eigen vent! Of vrouw!), maar mijn complimenten voor botti's planning, want alle zwemmers zijn op de juiste plek gekomen.

In de auto diende het volgende 'probleem' zich aan: krijgen al die zwemmers geen hersenschudding van het tegen het raampje zwemmen? Kortom: we waren behoorlijk melig!

In het ziekenhuis eerst even inschrijven en toen door naar de afdeling. Die wist botti feilloos te vinden (huh???)... ook voorbereiding, uit de folder! Al die afdelingen gaan zeker om 8 uur open, want wij liepen tegelijk met nog zo'n 8 mannen die wachtruimte binnen (ik was de enige vrouw). Allemaal in de rij voor een of andere balie om een potje in te leveren. Tenminste, aan de blikken van die mannen te zien wel, maar ik had niet echt opgelet hoe de afdeling heette. Ik moest er inwendig zo om lachen, al die mannen zagen er een beetje gekrenkt uit, hihi, sorry hoor! Toen ging er een zijdeur in die wachtruimte open, stak een vrouw haar hoofd om het hoekje van de deur en RIEP: "IEDEREEN VOOR HET FERTILITEITSLAB MAG BIJ DEZE DEUR KOMEN!" Dus ik draaide me zonder na te denken meteen om naar die deur en botti volgde gedwee. Zegt die vrouw doodleuk en heel zachtjes: "Doe de deur maar even dicht in verband met jullie privacy." Hahahahahahhahahahahahhahahaha.... o... botti vond het niet zo grappig. Ik had ook helemaal niet doorgehad dat wij de enigen waren die bij die deur moesten zijn, nou en??? Wat zou dat? Botti zei later ook nog tegen me dat iedereen naar ons omkeek toen we naar die deur gingen, dat had ik ook helemaal niet doorgehad. We kwamen daar om dat potje af te leveren en dat hebben we gedaan, mooi toch?

Botti was blij dat het achter de rug was, maar is wel zenuwachtig voor de uitslag. We mogen dinsdag de huisarts ervoor bellen, nou ja, botti natuurlijk, want dat moet ie natuurlijk zelf als eerste horen.

Ik ben benieuwd, maar ik denk eigenlijk dat het wel goed zal zijn en anders zien we wel wat de volgende stap moet worden. Wie dan leeft, die dan zorgt, toch?

Wow, ik begin echt heel langzaamaan wat volwassener te worden, ahhahahahahahha!

Nou, dat was em weer! Lekker kort, he?

Jullie horen het wel als er nieuws is!

liefs totti