Zwaar de p erin...

Ik heb er vanochtend echt zwaar de P erin... Al jaren ga ik samen met mijn man en een vriendin naar de nachtelijke premiere van de Harry Potter films. Echt een onwijs gezellig uitje, heerlijk met zn allen midden in de nacht genieten van de nieuwste film.
Behalve dit jaar. Omdat mijn directe collega 4,5 weken op vakantie wilde kon ik het dus niet maken om vrij te vragen, vooral ook niet omdat ik maar 3 dagen werk en ze me echt hard nodig hebben. Ook werd het lastig omdat mijn moeder op vakantie is en we haar dus niet konden vragen om op te passen op de kleine. Nu heb ik ook nog een broer, dus dat was eventueel onze backup...
Maar goed, ik baalde er dus al flink van dat we de allerlaatste nachtpremiere moesten missen omdat ik geen vrij kon nemen, maar nu lees ik vanochtend dat mijn broer wel is meegeweest! Terwijl hij nooit zin had in die premieres! Wat ik ook niet snap is of hij al meteen was meegevraagd of pas naderhand toen ik liet weten dat ik niet kon. Want als dat eerste het geval is dan heeft die vriendin ook niet echt slim nagedacht, want als ik wel vrij had kunnen krijgen dan hadden we alsnog niet mee kunnen gaan omdat we geen oppas meer hadden!
Wat ik ook irritant vind is dat ik het idee had dat we met zijn allen dan op een later tijdstip naar die film zouden gaan, maar nu zijn ze dus wwl 'snachts geweest wat voor mij zo een naar 'achter mijn rug om' gevoel geeft. En dan ook nog reageren 'dan gaan we toch nog een keer met jullie mee?'
Ik heb daar al helemaal geen zin meer in! Sinds die kleine er is heb ik het gevoel steeds meer buitengesloten te worden door iedereen en dit is weer zo een typisch voorbeeld..
Heb er echt zwaar de P erin! (Sorry voor eventuele tikfouten, ik schrijf dit op de telefoon!)