Vandaag, precies 1 jaar geleden....

.... kwam ik om 18:00 thuis van mijn werk, liep naar mijn man, pakte de zwangerschapstest die hij had gekocht, liep meteen door naar de wc boven, en 2 minuten later veranderde ons hele leven.. <3

Wat ik eerst verdacht als oververmoeidheid of Pfeiffer, bleek na die 2 minuten een klein wondertje te zijn. Een ongepland wondertje maar zeker niet ongewenst! Ik lachte, ik huilde, ik was verbaasd, ik was blij, ik was onzeker, ik wou het van de daken schreeuwen, ik was in alle staten. Maar 1 ding is zeker, het was precies op het juiste moment! Sommige dingen gebeuren voor een reden, ik weet het nu zeker! Tot aan mijn verjaardag (eind augustus) hebben we het voor iedereen geheim gehouden... en oeh wat was het toch moeilijk. Mijn mama die het haast leek te ruiken toen ze op haar verjaardag in juli vroeg of we al bezig waren met kindertjes. De vele ziektedagen die ik helaas moest opnemen voor mijn werk omdat je mij zo moe en misselijk maakte.
Maar niemand had het door tot mijn verjaardag, tot het moment dat ik de cupcakes met muisjes en speentjes op tafel zette, toen konden we eindelijk aankondigen dat je onderweg was!

En nu ben jij alweer 4 maandjes oud, een blij gezellig mannetje, een allemansvriendje. Je pruttelt, gilt en brabbelt de boel bij elkaar, je draait je zo nu en dan eens op je buik en moppert dan luid. Je slaapt heerlijk door ´s nachts en eet goed. Je bent ons kleine moppie, ons wondertje, ons ´banaantje´! En we houden zoooooo ontzettend veel van jou!