Yes, toch een andere gyn!!!

Vandaag weer naar het ziekenhuis. Mijn gyn heeft me vorige week op glucose laten testen en wilde dat ik de week daarop terug zou komen voor het geval het fout was. Hij was er echter zelf niet dus ik zou terecht komen bij zijn vrouwelijk collega.

Ik wist dat de glucose uitslag goed was. De huisartsassistente had deze gedaan en mij al ingelicht, dus ongerust was ik zeker niet. Weer een bevestiging dat mijn grote kindje toch een andere (gezondere) oorzaak heeft.
Na ruim een uur wachten (!!!) konden we eindelijk terecht bij de vervangster.

In eerste instantie werd ik meegenomen door een stagiare die trachte een echo te maken. Het werd er niet bij verteld maar ik merkte dat het voor haar puur oefenen was. Ze was ook veels te zachthandig dus ik gaf haar aanwijzingen dat ze best wat harder mocht duwen ;) Daarna kwam de gyn erbij en hielp haar een handje. Ik vroeg of de kleine nu al was ingedaald omdat ik best wel veel druk op mijn schaambot had de laatste paar dagen en (stel je voor) mijn vliezen zouden ineens breken, dat ik ook weet of ik moet gaan liggen of dat ik gerust door kan gaan. De gyn voelde even *autsch* en de kleine lag al met zijn hoofd in mijn bekken maar was verder nog niet erg ver ingedaald. Gewoon zoals het moet zijn nu.

Vervolgens gingen we haar kantoor in waar ze keek naar wat er vorige week allemaal gedaan was. Ze zag de glucose uitslagen en die waren volgens haar prima. Ook keek ze naar de urinetest en liet ze ons de precieze uitslag weten van de kweek (iets wat mijn normale gyn nooit zou doen!) Ik vroeg ook naar mijn bloeddruk omdat deze best wat hoog was vandaag (135/100) maar dat was geen reden tot paniek.

Op een gegeven moment vroeg Adrian (die is er overigens altijd bij) of , nu die glucose test goed was, de grootte van ons kindje nog een andere 'enge' oorzaak kon hebben. Een afwijking, ziekte, etc? Ze stelde ons gerust en zei dat als er iets mis was met het kindje zelf het eigenlijk een klein kindje moest zijn. Toen kon mijn man zich niet meer inhouden en zei dat hij het een beetje zat was dat onze 'normale' gyn ons zo bang zat te maken dat er wel iets met mij mis moest zijn en dat er totaal geen andere reden kon zijn. Ik vertelde haar dat er bij de 12 wk echo al was geconstateerd dat het kindje verder was. Echter was dit een pretecho en heeft mijn ander gyn deze nooit gezien. Echter bleef deze vol houden dat het niet kon terwijl in het ziekenhuis pas vanaf 20 wk een uitgebreide echo werd gedaan. Hierop reageerde ze gelukkig niet zo cynisch en lullig als hij dat altijd deed. Als het inderdaad al met 12 weken al geconstateerd is dan zou het best kunnen dat ik al verder ben..... zooooo HEHE... dat is nou precies DAT wat ik die luldebehanger al maanden wijs probeer te maken... Adrian voegde er nog eens aan toe dat hij onze andere gyn sociaal gewoon niet zo netjes vond. Het zal best een goed gyn zijn en zijn vakgebied uitermate goed verstaan, maar met mensen omgaan is totaal niet zijn ding en dat ons dat best een vervelend gevoel gaf.

Ik werd op een gegeven moment best emotioneel en dat was maar goed ook want ze was het met ons eens dat we dan toch maar iemand anders moesten nemen die ons wel een fijn gevoel gaf. Dus ze bood aan of wij bij haar wilden komen en ik vond dat best! Alles beter dan die luldebehanger... Dus volgende week kan ik bij haar terecht en wij (Adrian en ik) zijn allebeide ontzettend opgelucht. Gewoon omdat we het idee hebben dat er nu wel eens geluisterd wordt naar ons en naar onze vermoedens.

Gelukkig maar... nou moest ik wel weer urine inleveren (eiwit) maar dat is natuurlijk nu standaard controle op zwangerschapsvergiftiging. Morgen worden wij hierover teruggebeld. Ben benieuwd..