Weer hommeles bij de gyn...

Vandaag weer controle in het ziekenhuis.

Eerst naar de echografiste. Opnieuw alles bekeken en uiteraard liep de kleine nog steeds voor op zijn ontwikkeling. Naar mijn idee was het buikje vrij groot en vroeg of dat dit grote problemen kon veroorzaken. De echografiste zei dat alles wel ongeveer hetzelfde voorliep, dus geen problemen. Nou.. de vorige keer zeurde de gyn al over zwangerschapssuiker bij een baby met de grote buik, dus ik was benieuwd..

Daarna bloeddruk meten en gewicht. 135/95, niet zo geweldig dus.. en 900 gr aangekomen! Voor het eerst in de zwangerschap dat ik aankom! Eigenlijk wel apart..

Toen door naar de gyn. Twee weken geleden heb ik urine moeten inleveren ivm testen op eiwit. Ik heb hier niets meer over gehoord en ging er dus vanuit dat het wel goed was. Eenmaal bij de gyn begon hij ineens over of de medicijnen tegen blaasontsteking geholpen hadden... pardon??? Blaasontsteking? Blijkt dus uit die urine dat ik een blaasontsteking heb. Heel apart, aangezien ik niets gemerkt heb, geen pijn, geen beurs gevoel. Ja, steken in mijn schaamstreek maar dat hoort toch rond dit tijdstip in de zwangerschap? Maar ook fijn dat ze dan even bellen dat ze iets gevonden hebben! Ik loop dus al 2 weken (wellicht langer) met een blaasontsteking rond die zich makkelijk kan uitbreiden naar mijn nierbekken!!! Dan ben je nog verder van huis.

Dus meneer vond het nodig, omdat ik dus van niets wist, om nog maar een keer te testen op blaasontsteking, dus ik moest weer langs het lab voor een urinemonster. Ik kon dan dezelfde dag nog terugbellen voor de uitslag. Nu hebben ze mij al teruggebeld en ik heb nog steeds een blaasontsteking. Jippie, nog meer medicijnen..

Maar terug naar de gyn. Vervolgens tuurde meneer weer eventjes naar mijn dossier, mompelde weer in zichzelf dat zo een groot kind heel raar was en dat er toch echt iets aan de hand is. Hij zei toen dat hij OPNIEUW een glucose dagcurve wilde laten doen, waarop mijn man hem meteen verbeterde. Er is bij haar nog nooit een glucose dagcurve gedaan. Jawel! Ownee, inderdaad, nee toch niet.. nee, maar ik moet hem nu wel hebben.... :S mijn man moet hem er notabene aan herinneren wat voor testen wij al hebben ondergaan! En dat voor iemand die 2 weken geleden nog zo hard liep te roepen dat er geen fouten gemaakt kunnen zijn blablabla.. neeeeeeeeee... nou, ik geloof er de ballen niet meer van, vind je het erg???
Dus naas het feit dat ik nog extra medicijnen moet slikken tegen blaasonsteking moet ik OOK nog eens een paar keer op een dag geprikt worden om mijn glucose dagcurve te bepalen. Gelukkig kan dit bij mijn huisarts, die nog geen 300 m bij mij vandaan zit en niet perse in hun lab.

Echt, ligt het nou aan mij dames, of klopt dit gewoon allemaal niet? Ik word niet (op tijd) geïnformeerd, ik word onderworpen aan allerlei onderzoeken, men kan tot op heden niets vinden en dan is er toch een probleem? Ik word hier echt zooooo moedeloos van....

volgende week moet ik dus terug komen ivm de glucose bij zijn collega. En de week daarop weer bij hem.. ik heb er echt zo geen trek meer in. Laat die kleine nu maar onderhand komen..