Eindelijk gelukt.....maar het mocht niet zo blijven....

Donderdag was mijn man voor de verandering eens lekker overdag thuis.
Even samen naar de kapper en dan boodschappen doen. Toen we in de winkel waren kon je daar van alles
voor de kerst alvast proeven, waaronder een of andere vissoep. De geur kwam mijn neus binnen en ik werd meteen overmand door een gevoel van misselijkheid, echt niet normaal. Mijn man keek mij heel verschrikt aan toen ik vervolgens bijna van mijn stokje af ging.
1 dag overtijd....zou ik een test doen....? De vorige 2 keren had ik ook een test gedaan ( 1 vroege en de cyclus erop op mijn NOD ) en bijde keren was het erna toch afgekomen. Zou ik nu eindelijk echt zwanger zijn en BLIJVEN?
Het gokje toch gewaagd! Thuisgekomen meteen naar de wc en testen....... Meteen kwam daar dat o zo mooie roze streepje.....IK BEN ZWANGER! riep ik naar mijn man. Maar hij was een beetje voorzichtig, omdat ik de vorige keren ook een positieve test had, maar deze was duidelijker!!!

Helaas begonnen toen we in bed lagen de buikkrampen, zo erg dat ik helemaal ineen kroop! Niks leek te helpen en ik moet huilen. Huilen, huilen en nog eens huilen! Waarom moet dit ons weer gebeuren, alsof 2 keer nog niet genoeg was.... Bob dacht dat het misschien de innesteling was en dat het zo wel zou stoppen, maar dan had ik die krampen niet! En het stopte ook niet!

Nu gaan we dus weer beginnen aan ronde 5 alweer!!!!! 1 "voordeel" ik heb voor het eerst sinds ik met de pil ben gestopt weer een voor mij normale menstruatie...dus wie weet ;-)

Liefs