Het verhaal tot nu toe...

In Juni 2009 zijn wij begonnen met het ziekenhuis. Dat gene dat waarvan wij altijd hadden gezegd dat we het nooit zouden doen ging toch gebeuren.
Mijn man en ik waren het er allebei over eens dat als kinderen krijgen zonder hulpmiddelen ( ivf of zo) niet mogelijk was wilden we het ook niet doen.
Vanaf januari was ik al met de pil gestopt en de onttrekkingsbloeding kwam meteen zoals het hoorde. Maar de 1e ECHTE menstruatie liet vervolgend dik 14 weken op zich wachten. Ach dacht ik toen het zal wel het ontpillen zijn, zeg ik ook tegen patiënten bij ons aan de balie ( ben apothekersassistente ) Maar de 2e menstruatie liet 12,5 weken op zich wachten en de 3e dik 11 weken. Het werd wel minder, maar niet genoeg om er kans op een klein aan over te houden. Een collega van mij had dit een 2 jaar eerder meegemaakt en adviseerde mij om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing naar de gyn.
Zo gezegd, zo gedaan! Mijn volgende vrije donderdag naar de huisarts, hele verhaal uitgelegd en ik kreeg mijn verwijzing.

De eerste afspraak bij de gyn was VERSCHRIKKELIJK!!!!!!!!!!! Bob (mijn man) was gelukkig met me meegegaan. Als eerste moesten we een hele hele hele vragenlijst invullen over van alles en nog wat. Komt vervolgens een co-assistent. Niks mis mee, als die goeie jongen ook eens luisterde... Vervolgens nog een gesprek met de gyn en dat was zo'n demigrerende man. Hij deed echt net alsof wij een stel achterlijke waren en werden in het "HOKJE KINDERWENS" gezet. Fijn van die hokjes!!!!!!
DIAGNOSE: PCOS... oftewel ik had geen eitjes die rijpten en dus ook geen eisprong.
Bob en ik moesten allebei bloed laten onderzoeken en hij mocht ook een potje in komen leveren. Inleveren op dinsdag en woensdag tussen 8.30 en 10.30. Geweldig als je man Internationaal chauffeur is en door de week NOOIT op die tijdstippen thuis is of in de gelegenheid om het in te leveren. Hij heeft er zich een aantal dagen vrij voor moeten pakken...Maar ja, voor het goede doel moet je er wat over hebben ;-)

Ik heb clomid meegekregen 1 maal per dag 50 mg. Ongesteld geworden, clomid geslikt en vanaf dag 10 elke 2 dagen naar het ziekenhuis voor een echo.Niet veel last gehad van de bijwerkingen, dus dat viel mee. Gelukkig is er bij ons in het ziekenhuis ook een fertiliteitsarts en daar kon ik bij terecht. Mijn collega was ook bij haar geweest en die heeft er een prachtig dochtertje door gekregen.
Met dag 17 moesten we een samenlevingstest laten doen, weer kwam dat fijne beroep van mijn man!!! Avond van te voren laat thuis, maar nog te vroeg om al iets te doen...hmmm... en nu....om 4 uur ging zijn wekker al weer! Tja en 4 uur 's morgens is niet ideaal...... Bob naar het werk ik gelukkig 's morgens vrij en afgesproken dat ik m dan maar tegemoet kwam rijden met de auto ( moest naar België) en dan onderweg maar even een vluggertje!!! Ik moest naar een tankstation rijden zo'n 2 uur van ons af...ik was als 1e, dus ik moest op Bob wachten. Nou nou, die schiet ook niet echt op! Aha, daar is ie. in volle sjas die parkeerplaats op, ik ingestapt, gordijnen dicht en hup! Gelukkig heeft hij een groot bed ;-) Even later ren ik alweer over de parkeerplaats naar onze auto en race ik weer terug naar nederland om mijn afspraak niet te missen. Gelukkig gehaald en de test was goed.
1 week na de eisprong bloed laten prikken en ik had voor het eerst een goede eisprong gehad!!!
Na een paar dagen had ik en heeeeeel klein beetje bloedverlies en daarna niks meer. Ik kon alleen nog maar kleine beetjes eten, want anders kon ik boven de wc gaan hangen... Zou ik zwanger zijn...? Nee, meteen de 1e keer, dat kan bijna niet! Week later ( 3 dag voor NOD ) test gehaald, gedaan en....zwanger...nee.... toch wel ...ZWANGER! Die roze wolk was beeldschoon!!!! Maar al snel werd ik er vanaf gegooid, 2 dagen later om precies te zijn. Gyn gebeld, anderhalve week later op controle. Naar de controle en idd. ik had een vroege miskraam gehad. ONTROOSTBAAR was ik, echt verschrikkelijk.

Dan maar aan de provera om de menstruatie op te wekken en dan weer clomid. De provera vond ik verschrikkelijk! Mijn emoties had ik gewoon echt niet onder controle en Bob die arme schat heeft dat allemaal gewoon over zich heen laten komen. Niet 1 keer boos geweest!
Helaas, deze ronde geen eitje. Weer de provera en clomid, alleen nu de dubbele dosis..... weer afwachten.....
en de bijwerkingen zijn ook met de dubbele dosis gestegen, wat een rotzooi is het eigenlijk.Ik zit er helemaal doorheen, ik ben het zat, ik wil het niet meer!!!!

Maar als ik me dan ons kindje voorstel is het het toch waard!!!!

Gelukkig ronde 3 gaat top, er lijken zelfs 2 eitjes te rijpen! YES!!! 1tje rijpt uiteindelijk door. Goeie eisprong, slechte samenlevingstest..... Wat moeten we daar nou weer mee. De gyn legde uit dat een hogere dosis clomid het slijm dikker kan maken en daardoor moeilijker doordringbaar voor de zwemmers van mijn man. Is het een goed, klopt het ander niet!
NOD afgewacht en nog niks.... zou het dan misschien toch kunnen..... Op de dag van NOD moesten we vrienden van schiphol gaan halen. Toch ff snel een test doen voordat we gingen en ja hij was positief! Maar ik was de vorige keer een beetje bang geworden en terecht. In de loop van de ochtend kreeg ik zo'n krampen, ik kon wel janken. De menstruatie zette zich niet door zoals ik dacht, dus weer de gyn gebeld. Volgende dag weer een andere test gedaan, ander merk en ook die was positief. Tja, weer anderhalve week wachten voordat ik naar de gyn mag.
Controle en weer was het misgegaan, vette pech volgens de gyn en daar mag je het dan mee doen. 2 keer een miskraam en dat is gewoon vette pech... dat wil ik niet horen, ik wil een oplossing...maar helaas is die er niet. Als het nu nog een keer gebeurde gingen ze onderzoek doen en ik mocht niet meer voor of op de NOD testen. Ja hoor alsof ik een week erna ga wachten!

Inmiddels zijn we in ronde 4 en heb ik vandaag mijn NOD. Tot op heden geen bloedverlies, maar wel al vanaf zonder het gevoel dat ik ongesteld moet worden maar er komt niks. Sinds een aantal dagen ben ik wel snel misselijk, maar ik kan me beter nog ff niks in de kop halen. Als het morgen niet door zet ga ik toch een test halen...Ben benieuwd....hoop stiekem toch wel dat het nu raak is......

We zijn aan de goden overgeleverd.... ;-)

Liefs!