Moeder
Lieve allemaal,
Eindelijk weet ik hoe het voelt om moeder te zijn! Heerlijk en onwerkelijk....
Natuurlijk duurde het zondag vrij lang voordat het allemaal echt begon. Dat was om 16 uur toen de weeenopwekkers in het infuus gingen. Ik had 2 cm ontsluiting op dat moment. De weeen kwamen meteen op gang en goed ook. Dus 4 a 5 weeen per tien minuten van een heftige kwaliteit. Na 2 uur had ik 3 cm ontsluiting, maar de baarmoedermond was nog niet helemaal plat. Dat was 2 uur later wel zo, maar de ontsluiting was niet verder gevorderd. Het hoofdje van Dakota lag wel lager. Na een uur ofvijf hadik het gevoel dat ik het nietveel langer zo aankon en heb om een ruggenprik gevraagd. Het duurt dan nog even voor de anesthesist er is, terwijl je natuurlijk acuut actie wil. Maar goed.Nadat de verdoving gezet was voelde ik helemaal geen weeen meer. De dosis werd opgevoerd om meer ontsluiting te krrijgen. Op een gegeven moment was de ruggenprik daar niet meer tegen bestand, ondanks het feit dat de sterkte daarvan ook hoger was. Ik moest op mijn zij liggen zodat Dakota het niet benauwd zou krijgen. Het gevolg daarvan is dat de verdoving naar onder zakt. Om 2 uur bleek dat de ontsluiting nog maar 4cm was, maar dat de baarmoedermond nu wel ideaal erbijlag. De gyn besloot Dat er nu resultaat moest komen. Nog 2 uur en dan moest het 6 cm zijn, anders ks. De weeen namen toe en ik had het gevoel dat er veel gebeurde. De pijn was ook bijna volledig weer terug ondanks de narcose. Ondertussen gepraat en gehuild over het feit dat ikzelf mogelijk de eindstreep niet zou halen. Om 4 uur was het een feit: ontsluiting 5 cm en nog watvorderingen, maar niet volgens plan. Dus ks was aan de orde. Tegen half zes konden we naar de ok. Ik voelde me niet lekker en heb daar (nogmaals) overgegeven. Na een nieuwe ruggenprik kon het beginnen. Om 5:50 is Carmijn geboren, een piepklein meisje van 2226 gram. Na 5 minuten werd de volgende geboren(die even kwijt was en aande hand van een been met de billen uit me is getrokken. Hans zat er helemaal klaar voor, want dit was het jongetje waar hij het steeds over had en dat hij had gezien. Ik kon hem liefdevol uitlachen, want onze tweede dochter werd geboren: Fedra. Zij woog 2835 gram.
Gisteren gevoed en bezoek gehad de hele middag door. Tussendoor hazenslaapjes gedaan. Vannacht was ik alleen met de hummels. Heerlijk, mijn meisjes, en ze doen hetsuper. Carmijn mag ondanks haar lage gewicht toch bij ons op de kamer en hoefde niet de ccouveuse in. Ze drinken als natuurtalenten. Ik ben een echte moeder met twee drinkende schoonheden in de rugbyhouding!
reacties (0)