Het brak voelen is niet voor niets!

Vandaag dan eindelijk de 12-weken echo. Vanwege corona maatregelen mocht alleen 1 van de ouders mee naar binnen (dit keer de vader) en ik kon goed aan hem zien hoe zenuwachtig hij was. Bij hun laatste kindje was tijdens de echo iets niet goed met de buikholte (teveel organen nog aan de buitenkant, ik weet niet meer hoe hij het noemde) dus hij zat flink in spanning of dat iets genetisch was, of een toevalstreffer.  Dat kindje zijn ze met  bijna 15 weken verloren.

Ik was meteen gerustgesteld dat er een mooi zwaaiend mensje in beeld kwam, dan zijn die brakke weken tenminste niet voor niets geweest! Met regelmaat denk ik al af en toe een 'plopje' te voelen, als ik buk, of mijn voet optil bij het afdrogen bijvoorbeeld, dus ik vermoedde dat het wel goed zat. Bevestiging is altijd leuk!

Nekplooi prachtig, hoofd omtrek mooi, ruggengraat al goed te zien, vingertjes en teentjes mogen zien langsdwarrelen, kortom, alles lijkt erop en eraan te zitten! Hartje klopte ook mooi met 152 slagen per minuut. 

Ik verwacht binnenkort de 'uitnodiging' tot bloedprikken, heet dat niet samen met de nekplooi de NIPT? (heet hier anders)

Komende week weer een afspraak met de vk, de vorige keer was met 8 weken en toen kon ze nog geen hartje vinden, dat is inmiddels een stuk makkelijker ook aangezien mijn baarmoeder al helemaal boven het schaambot uitkomt als ik op mijn rug lig. (Ik lijk eerlijk wel 20w zwanger, vooral aan het einde van de dag!)

Als nu ook die eeuwige kater waar ik mee wakker word en weer naar bed ga eens op zou muggen, dan zou dat geweldig zijn... Overgeven hoef ik niet, maar kokhalzen en de hele dag op het randje zitten, is geen pretje. Het is hier nu nog grote vakantie en de kids weten nog van niets, hoewel we het ze misschien binnenkort wel zullen vertellen, maar hoe leg je uit dat mama kokhalzend in de keuken staat en vervolgens bijna geen hap door haar keel krijgt bij het avondeten? Het is hier zomer dus we eten veel salades, dat gaat er meestal nog wel in. Dan doe ik leuk een schep warm eten ook op mijn bord, maar als ik daaraan toe ben, dan schuif ik het op mijn vriend zijn bord onder het mom van 'mama zit vol' ;-) Tot nogtoe nog geen directe vragen gehad van de kids!

Ik ben benieuwd wanneer onze vrienden hun ouders in gaan lichten...