Vandaag 41weken en 2dagen zwanger. Ik ben er klaar mee. Eerlijk gezegd ben ik er al een heel tijdje klaar mee. Deze zwangerschap is me ontzettend zwaar gevallen, het lijf wordt er niet jonger op en de energievoorraad lijkt nog nooit zo beperkt te zijn geweest.
Maar ik heb 'overstayers', langzitters, plakkers. Ze komen nooit voor de 41w, ook nummer 4 blijkbaar niet. Had zo gehoopt op een maatje 'newborn' zo ergens rond de 40 weken, liever eerder.
Dit wordt weer een grote baby. Tijdens de groei echo bij 36w werd het kindje al 3.3kilo geschat, mooie maat voor een pasgeboren baby, dacht ik nog!
En na de zoveelste nacht beroerd slapen, dan weer wakker van een wee (waarbij je denkt: zal het begonnen zijn??) dan weer kramp en dan weer een volle blaas of een vent die ligt te snurken, ben ik ook niet zo'n leuke mama voor de kindjes. Ze doen hun best hoor, elke ochtend wordt the bump begroet door de broers en zusje, grote aaien, lieve woorden, knuffels aan het ongeboren broertje of zusje, ze vechten er bijna om :)
Vrijdag was ik een week overtijd en heb ik een sessie acupunctuur gehad - op zich iets nieuws voor mij waar ik nog wel in geloven wil, maar ook dat leverde niet veel meer dan hier en daar een drukke buikbaby en harde buik op.
Gisteren rondom de ramen gelapt en met de kids een flinke wandeling gemaakt, inclusief dikke heuvel beklommen. Weeeer een lading harde buiken dan niks meer. Alle andere trucjes in het boek hebben we inmiddels ook al gedaan/geprobeerd, ik geloof er niet meer in...
Had nog zo mijn hoop gevestigd op deze zondag. Mijn andere 3 kindjes kwamen allemaal tussen de 40+11 en 40+14 en bij 4 tot 6 dagen voor de volgende volle maan. Vandaag (zondag) is het 6 dagen voor de volle maan en met 40+9 wel een mooie dag om te bevallen, mijn vriend is thuis en de kids hoeven nergens heen.
Ik zeg: kom maar op baby!
Maar het is nog akelig rustig daarbinnen, stilte voor de storm? Of kan ik beter op voorhand niet te hard hopen... Ik labour nooit zo snel, tussen eerste flinke wee en baby zit bij mij tenminste nog altijd een uur of 9, 10 dus wil het een zondag baby worden, mag het wel opschieten :)
Met in mijn achterhoofd het feit dat dit toch echt de laatste loodjes van de laatste zwangerschap zullen zijn, doe ik mijn best nog even te 'genieten' van het gevriemel in mijn buik en realiseer me weer: ik word hier echt te oud voor! Kom maar baby, we zijn er echt klaar voor!
We wachten (on)geduldig af...
reacties (0)