Toch wel een mijlpaaltje

Vandaag is het pokkeweer. Het hoost, het hagelt, af en toe een vlok natte sneeuw en het liefst alles horizontaal ook nog. Een flinke zuidwesterstorm zeg maar! Met een graadje of 5 is het goed afzien buiten. 

Kleine grote vent is vandaag jarig. 4 jaar geleden werd hij geboren en was het net zulk pokkeweer. Het zal erbij horen!

Het kleine ventje wordt groot! En oh wat heeft hij nog veel te leren... Hij probeert alles en iedereen uit, een echt grenzen verleggend mannetje is het. Constant in de clinch met zijn grote broer en kleine zusje, maar ook dat zal erbij horen.

Vorige week had ik 20 ballonnen achter mijn naam staan, jeetje hang hier al rond sinds 2011!  Voor mijn gevoel een afsluiter. Eigenlijk ben ik er wel een beetje klaar mee. Het zwanger zijn gaat me aardig gemakkelijk af en toch merk ik dat mijn lijf op is, alles gaat stroef, alles zit tegen pijn doen aan. Mijn buik is inclusief overgebleven vetrol (van de vorige zwangerschappen - heb de moed opgegeven dat het ooit nog weg zal gaan) nu toch echt een zwangere buik aan het worden. Al sinds een week of 4 geleden kan ik de beeb af en toe voelen, kleine duwtjes, aaitjes, maar het is nog erg rustig daarbinnen. Wel kon ik vanmorgen vroeg toen de wekker ging en ik met mijn hand op mijn buik lag, voor het eerst een klein duwtje ook aan de butienkant voelen, wat me nog wel verwonderde, aangezien het door een aardig laagje 'vel' heenmoest haha.

Nog 2 weken wachten, dan hebben we de 20w echo. Ik kijk ernaar uit en ik zie ertegenop. Wat zullen we te zien krijgen? Gaat de beeb gezond zijn? Krijgen we het voor elkaar om het geslacht NIET te zien? Mijn moeder is zo gruwelijk nieuwsgierig dat we het volgende bedacht hebben: we krijgen van de gehele echo altijd een DVD mee, waarop alles staat opgenomen. MAAR we willen dus graag dat de echoscopist even stiekem buiten het opnemen om het geslacht kan bekijken en het op een briefje wil schrijven, dan sturen we dat per snail mail naar Nederland zodat mijn moeder de juiste kleur muisjes in kan gaan slaan. Als ze haar mond maar houdt! haha 

Na de 20w echo gaan we het ook de jongens vertellen. Geloof het of niet, maar ze hebben nog altijd niets door! De oplettendheidsgenen van hun pa, dat moge duidelijk zijn ;-) Een week of 2 geleden was de vk hier, kinderen waren gewoon thuis en ik heb haar bij alle 3 als vk gehad. Maar nee, het lampje ging niet branden! Ik zit constant op de laptop op zwangerschapspaginas, bollebuikenkleding, kersverse babyplaatjes en de enige die het 'door lijkt te hebben' is mijn kleine meis <3 Vorige week liepen we door een groot warenhuis en kon ik het niet laten om wat neutrale babykleertjes te kopen. 'Is dat voor E-l-y-s-s-a?' Vraagt D-a-x-e, 'Nee, dat is voor baby Brodie' Zegt C-a-i-o meteen (hun kleine neefje van inmiddels alweer 5 maanden ;-) ) Ehm, ja tuurlijk jongens! Intussen zit E-l-y-s-s-a naar de kleertjes te wijzen en zegt steeds 'baby, baby' ;-) 

De voornaamste reden dat ze nog van niets weten, is omdat ik eerst zeker wil weten dat de 20w echo goed is. De 2e reden is dat mijn kleine ventje geobsedeerd is door data. Hij heeft het alweer dagelijks over Santa, kon vorige maand al bijna niet meer slapen omdat hij 'bijna' jarig was en vertelt aan iedereen die maar luisteren wil hoe oud we allemaal zijn. We hebben tot gisteravond beweerd dat zijn verjaardag 'volgende week pas' was, je had zijn gezichtje moeten zien toen er vanmorgen allemaal slingers en ballonnen hingen, het ventje wist niet hoe hij het had! <3 

Anyhoo, tot zover weer eens een updateje van mij!

Liefs Brenda