Daar is tie dan

We zijn er weer, heelhuids (maar niet zonder 'kleerscheuren') thuis. En ra ra, wie steekt zo'n 300 km van huis de kop op? Ja hoor, daar istie weer... niet welkom terug misselijkheid. Om te kotsen, hondsberoerd, fulltime hungover, lekker dan.

Die gescheurde kleren he, das ook weer een verhaal apart. Onze uk is aan de race, het loopt de spuigaten regelmatig uit. En de broekspijpen. Niet te stoppen die zooi. Vooral handig als je op 'vakantie' bent. Gelukkig had zijn grote broer 'zuinig' gedaan met zijn kleren en kon hij ook die fijn volpoepen.

Hij is niet ziek, hij is vrolijk, eet en drinkt goed, slaapt misschien iets meer dan anders, maar daar is alles mee gezegd. Behalve die spuitpoep dan. Moet je net in een motel zitten, kan hij mooi met zijn poepgat in de spoelbak in het keukentje. Lekker hygienisch... Hoop maar dat er gemiddeld met chloor wordt schoongemaakt daar. En als je je kruimeltje in handdoek gewikkeld dan even lekker op schoot neemt, poept hij die ook nog even vol, for good measure. De schoonmaaksters zullen wel denken... We hebben er niet minder vakantie om gevierd, ook niet meer trouwens. Eerlijk gezegd ben ik na die 3000 km verdeeld over 9 dagen en op 7 locaties en dus 9x de auto in en uitpakken wel aan vakantie toe inmiddels.

En laten we nu net voor de vakantie ons nieuwe matras hebben gekregen! Dat lag nog heeeerlijk op ons te wachten en heerlijk dat het lag zeg, echt heerlijk. Had ik al gezegd dat ons matras echt heerlijk slaapt? Zou er zo weer induiken...

Helaas pindakaas heeft onze kanjer zijn optreden gemist (zie vorige blog) Hij had gisterochtend op de planken moeten staan en niet pas morgen. Foutje van mama. Kan gebeuren, maar jammer is het wel! Nu stond zijn peuterklasje met foto en verhaal en zonder hem in de krant. There's always next year zullen we maar denken!

Greetz Brenda