Weekend enzo

Na mijn "day of hell" van afgelopen vrijdag is het misschien wel aardig om even weer wat van me te laten horen. Vrijdagmiddag heb ik uiteindelijk met onze prinses nog een uurtje aan tafel zitten knutselen met lijm en zelfgeknipte figuurtjes. In ieder geval was ze toen een klein beetje beter te pruimen dan de uren daarvoor en na een wanhopig telefoontje van mij aan mijn mannetje kwam hij ook iets eerder thuis dan gepland (16.30 uur). En hij had al boodschapjes gedaan ook! Wel beetje jammer dat hij niet mijn mailtje had gelezen waarin wat dingen stonden die op waren.......en okee eerlijk is eerlijk.........ik had ook gevraagd om een hele grote reep chocola ;-).

Wat denken jullie wat? Toen hij dat mailtje las toen hij een half uurtje thuis was is die schat MET dochterlief in de auto gestapt om alsnog mijn lijstje te gaan kopen zodat ik aan de chocola kon. En qua eten hebben we wat besteld, ff geen gedoe! Helaas was vrijdagnacht wel weer een drama, eerst vroeg in de avond een nacht-angst aanval van ons meissie (kan ze ook niks aan doen maar toch) en toen later in de nacht tot 2 keer toe wakker om NIETS (ze wilde drinken, ze wilde uit bed, ze wilde springen op de babykamer, ze wilde tovercreme op haar neusje want die deed "au" etc.). Zaterdag is mijn uitslaapdag en heb ik dus in ieder geval wel even lekker uit kunnen slapen, dat doet een mens in ieder geval goed. Helaas voelde ik me niet al te lekker toen ik wakker werd, knallende koppijn en een harde buik die wel een uur aanhield.

We hadden afgesproken om de kleine flink moe te maken en met haar naar Ballorig te gaan na haar slaapje (ja, we houden vol in de hoop dat ze weer gaat slapen), maar ja, ze heeft wel een goed uur in haar bedje gebivakkeerd maar er helaas niet in geslapen. Op naar Ballorig en daar heeft ze zich prima vermaakt. Mezelf getrakteerd op een overheerlijk patatje oorlog en - wonder boven wonder - voelde ik me daarna (daardoor) fysiek echt ineens een stukje beter. Tegen vijfen weer naar huis gegaan en haar eten gegeven. Zelf zouden we later eten als zij in bed lag. Rustige zaterdagavond gehad en vroeg naar bed gegaan, maar ik bleef nog ff in een of andere film hangen op TV en ging dus pas laat slapen. Toen ik goed en wel in slaap gevallen was werden we om half 3 weer met bruut geweld gewekt door gehuil door de babyfoon. Wij allebei er uit want het klonk alsof er heel wat aan de hand was. Nou, zodra we de deur van haar kamertje open hadden gedaan stopte het huilen en lag ze op haar knietjes met haar hoofdje in haar handjes kiekeboe met ons te spelen. En toen we daarna vroegen wat er aan de hand was kregen we als antwoord "aardbeiendrinken hebben"". Dus ik zeg dat ze hooguit een beetje water kan krijgen kreeg ik nog een grote mond terug ook (ooooow nee mama, AARDBEIENDRINKEN hebben"). Toen ben ik even gedoseerd boos geworden en heb haar gezegd dat haar gedrag onacceptabel is en dat papa en mana daar heel verdrietig van worden. Dat vanaf nu ze niet meer mag huilen of ons roepen als ze in haar bedje ligt behalve als ze bang is of als ze ziek is. En als ze ons wakker maakt om alle dingen waar ze ons de afgelopen week voor wakker heeft gemaakt dat we dan boos zullen worden. Nou, na even mopperen heeft ze toen toch haar water opgedronken en is weer gaan slapen tot 9 uur vanochtend (is normale tijd voor haar overigens). Helaas was ze vanochtend wel weer behoorlijk aan het peuterpuberen want ze wilde perse naar papa toe (die dus op zondag uit mag slapen) en dat wilde ik niet hebben. Maar goed, doordat ik zelf beter uitgerust ben kon ik er wel mee omgaan dit keer.

En toen, was het op een gegeven moment tijd voor haar middagslaapje. Haar om 1400 uur in bed gelegd en wat dingen voor ons zelf kunnen doen. En op een gegeven moment was het 16.15 uur en vond ik het toch wel tijd om haar uit bed te halen. We hadden haar niet meer gehoord in die ruim 2 uur..........

Oh meiden en toen vond ik haar in haar bedje. Rechtop zittend in haar slaapzakje met haar speentje in haar mondje, Konijn in haar handjes voor zich uit kijkend. Dus ik zeg tegen haar, hee lieverd, was je al zo wakker? Maar dan mag je mama toch gewoon roepen dan kom ik je uit je bedje halen....".

Weet je wat ze toen zei? Kreeg (en krijg) en tranen van in m'n ogen. Ze zei: "niet mama en papa roepen in bed, papa en mama slapen, papa en mama drietig".........

Mijn meisje.............ze begrijpt ons altijd ZO goed en dat merk je op dit soort momenten. Maar nu heeft ze dus heel braaf klaarwakker zitten wachten tot we haar weer ophaalden. Dat is toch om te smelten?

En ze komt het hele weekend al allerlei "lekkers" naar m'n buik brengen, en dan moet m'n shirt omhoog en wordt er of een stukje brood, of een beetje drinken of zelfs een koud ijsje ter hoogte van m'n navel neergelegd met de woorden "hier <VUL NAAM BABY IN>, lekker eten! Ook al zo schattig! Of toen we in de auto zaten richting Ballorig............zei ze ineens <VUL NAAM BABY IN> goed vasthouden, auto hard (als in "hard rijden"). ZUCHT, ik hou zoveel van m'n meissie!

Nou ja, en morgen moet ik weer op controle, hopelijk is de bloeddruk beter dan vrijdag, heb geen zin in fratsen en hoop dat mannetje nog even mag blijven zitten. Laatste loodjes zijn zwaar.......maar ik geniet ook nog zo van zijn bewegingen in m'n buik!

En morgen is het KDV dag dus heb ik de rest van de middag hopelijk voor mezelf.

Dus al met al heeft het weekend me veel goed gedaan. Wel balen dat mijn hubbie de hele dag al niet lekker is, flinke verkoudheid of een griepje.......dat is nog even afwachten. In ieder geval ligt die al een tijdje onder de wol met een pijnstiller. Hopelijk is het morgen beter!