Speciaal voor m`n zusje + nog wat dingen

Even een aanvulling op m'n vorige blog. Mede op speciaal verzoek van mijn zusje ;-)

Sommigen van jullie vroegen zich af waarom m'n zusje zich afzijdig houdt in het gedoe met mijn moeder. Zij geeft al heel lang aan, zowel bij mijn moeder als bij mij dat ze wat er ook gebeurd geen zin heeft om er tussen te gaan zitten. Dat begrijp ik helemaal en vind die mening ook terecht. Zij vind het gedrag van mijn moeder ook onacceptabel en heeft dat ook al meedere keren aangegeven bij mijn moeder. Vaak genoeg heeft ze gezegd dat mijn moeder ons moest bellen als er weer een belangrijke gebeurtenis was in ons leven, maar nooit deed mijn moeder dat. En wat belangrijker is, mijn moeder is wel een lieve oma voor m'n nichtje, het dochtertje van m'n zusje. Als m'n zusje geen contact meer zou hebben met onze moeder dan ontneemt ze haar kind een oma (nichtje is dol op oma, hoe vreemd ook). En is ze ook haar oppas kwijt. Dat laatste is natuurlijk puur eigenbelang, maar ik snap het heel goed. Betaalde kinderopvang snoept de helft van je salaris af, ik zou er ook voor tekenen. Kortom, mijn zusje treft geen blaam, die is er voor mij.

Verder hebben wij een afspraak gemaakt met de huisarts ivm het zwanger worden. Ik wil graag een doorverwijzing naar de gynaecoloog. In ieder geval om te controleren of alles bij mij van binnen nog wel okee is na de miskraam. Het zit me niet lekker dat daar nooit iemand naar heeft gekeken. Ik lees hier alleen maar verhalen dat er met echo's en bloedtesten gemeten wordt of alles daarna weer normaal functioneerd. Bij mij werd gezegd, je bloed? Oh, miskraam, doe over een paar dagen maar een nieuwe zwangerschapstest en als die negatief is dan ben je alles kwijt, doei! Nou ja, dat laatste niet, maar zo ongeveer kwam het wel op me over. En verder wil ik me laten onderzoeken op evt. andere afwijkingen (schildklier e.d.) die van invloed kunnen zijn.

Verder ALWEER een rare menstruatie gehad. Zondag ongesteld geworden, maandagavond was het alweer zo goed als over, dinsdagochtend na het opstaan had ik een schone tampon. Dus nog geen 2 dagen ongesteld. Ook geen krampen gehad, helemaal niets. Wel voor het eerst sinds m'n miskraam weer een "normale" hoeveelheid bloed verloren. Al die andere maanden pruttelde het maar een paar dagen een beetje, weinig bloed. Maar steeds dus maar 2, hooguit 3 dagen ongesteld. Nu nog niet eens 2. Had zelfs nog even kort de hoop dat het een innestelingsbloeding zou zijn geweest. Dit omdat m'n temperatuur nog steeds redelijk hoog was. Maar vanochtend was m'n temp wel weer een stukje gedaald. Nog iets hoger dan normaal maar toch alweer een stuk lager.

Wat ook niet meehelpt is dat ik een nieuwe thermometer heb omdat de vorige een lege batterij had. Wel hetzelfde type en merk, maar sinds ik die gebruik (nu anderhalve cyclus) meet ik steeds hogere temperaturen als met die vorige. Verschil van zo'n 2 a 3 tiende hoger. Zou dat kunnen liggen aan de thermometer of is dat een vreemde gedachte?

Gisteren pasfoto's wezen maken van mij en Zoey, we moeten allebei paspoort hebben voor als we naar Duitsland gaan. Ook gelijk haar spijkerjasje laten maken bij de schoenmaker, kan die ook weer dicht (was een knoop af). Bij de HEMA nog goed gescoord voor Zoey. Een nieuwe bandana voor de zomer (2 zijdig te dragen, ene kant rood/wit geblokt, andere kant blauw met witte bloemetjes), babyteenslippers met een hielbandje en witte bloemen er op EN nog een leuk topje, blauw met grote witte stippen en spaghetti-bandjes. En voor mezelf en mannetje een heerlijke swirl meegenomen voor na het eten. Ben verslaafd aan die dingen, mjammie.

Overigens had m'n zusje m'n moeder nog gesproken want m'n moeder had een rot-sms gestuurd naar m'n zusje dat ze bedankt werd voor het "roddelen" over haar tegenover mij. Ze heeft toen ook gezegd dat ik door m'n moeder te bellen wel de eerste stap had gezet om het uit te praten en dat het nu aan m'n moeder is. Dat ze niet moet verwachten dat ik haar ooit nog zal bellen als ze mij niet belt. Da's inmiddels 2 dagen geleden en ik heb geen telefoontje gehad.

Hoe kan een moeder nu zo met haar kind en kleinkind omgaan? Als ik naar Zoey kijk kan ik me niet voorstellen dat ik ooit zou kunnen leven zonder contact met haar (raak al in paniek bij de gedachte dat ze ooit groot genoeg zal zijn om in een eigen huis te gaan wonen haha)