Gezellige kerst met moeilijk nieuws

Wij zijn vanavond weer thuis gekomen na 2, bijna 3 hele gezellige dagen bij mijn zus, zwager en kleine nichtje. De 24e waren we alleen met hun en ons gezin en onze moeder en gisteren kwam ook de familie van mijn zwager (ouders en broer en schoonzusje). Helemaal prima want wij kennen die mensen ook best goed (en lang) en kunnen het allemaal heel erg goed met elkaar vinden. Toen de broer en schoonzus van mijn zwager binnen kwamen gingen ze eerst even staan "smoezen" bij mijn zusje en zwager in de keuken. Ineens hoor ik mijn zusje huilen en toen wist ik het al. Hun schoonzus is zwanger. Echt, vind het super voor ze en gun het ze van harte. Heb ze gefeliciteerd en geknuffeld en alles gevraagd wat je aan een pas zwangere vraagt. En toen leek het alsof iemand me een klap op m'n kop had gegeven met een moker. Zij krijgen een kindje volgend jaar, en wel op het moment dat wij eigenlijk een kindje zouden krijgen. Zij vertellen aan "mijn mensen" (heb verder geen familie, zus en zwager zijn heel belangrijk voor mij) dat zij een kindje krijgen terwijl WIJ deze feestdagen zouden vertellen dat we een kindje krijgen. Zij hebben dus als het ware ons moment ingepikt en gaan alles beleven wat wij zouden beleven. Een nieuwe zwangerschap, blijdschap en dromen. Maar ja, je kunt niks laten merken maar ik vond het heel moeilijk. Vond er ook weinig begrip over bij mijn man. Die vind nu eigenlijk wel dat ik me aanstel. Bij ons is het nu eenmaal fout gegaan en het gaat bij heel veel mensen fout. Dat is pech en onze tijd komt nog wel en hij kan nu alleen maar gelukkig en blij zijn voor hun en absoluut niet verdrietig over dat het eigenlijk ons nieuws zou zijn deze dagen.

Nu is ieder mens en anders en reageert ieder mens anders dus ik neem het hem niet kwalijk ofzo. Had er zelf ook wel gewoon vrede mee dat het mis was gegaan en had goede hoop voor de toekomst. Het verbaasd me dan ook wel een beetje hoe ik me voelde gisteren. En heb nog steeds een naar gevoel in m'n buik er van. Baal er van hoe ik er op reageer. Want, en ik hoop dat dit niet te hard overkomt, zo'n drama mag je er toch niet van maken als het na zo'n korte tijd al mis gaat?

Misschien komt het ook wel gewoon dat m'n lijf niet normaal aanvoelt. Heb nog steeds last van pijn in m'n borsten. Heb nog steeds krampjes in m'n buik, alles moet even weer normaal worden denk ik. Ik ga er na deze blog ook geen woorden meer aan vuil maken en weer verder hoe het hiervoor was maar dit moest ik toch nog wel even kwijt.