Toch weer spannend...

Vandaag precies een jaar geleden lieten we een 3d-echo maken van Zoey. We zagen voor het eerst haar mooie gezichtje, haar zwaaiende handjes en de 10 kleine teentjes. Nu, een jaar later is Zoey een heerlijk baby meisje van ruim 8 maanden. Nico en ik zijn vanaf de dag dat ze zich met een dikke blauwe streep op de zwangerschapstest aankondigde al in de zevende hemel en dat is na haar geboorte alleen maar nog erger geworden. Ze is de mooiste, liefste en slimste baby van de wereld en van niemand houden we meer dan van haar. En nu hebben we besloten dat er in een gezinnetje met zoveel liefde best nog wel ruimte is voor nog een kindje. Met andere woorden, we hopen dat we nog een kindje mogen krijgen. En ik vind het toch weer zo spannend als de eerste keer. Spannend en eng tegelijk. Vind het best moeilijk voor te stellen dat ik van een tweede kindje net zoveel zal kunnen houden als nu van Zoey. Zal Zoey dan straks geen aandacht van ons tekort komen? Zal ze jaloers zijn? Vind zij het wel leuk? Hoe ga ik een zwangerschap beleven nu ik tegelijkertijd ook moet zorgen voor een baby/dreumes die druk is met de wereld te ontdekken? Hoe zal mijn bekken zich houden na een best wel ernstige bekkeninstabiliteit van de vorige zwangerschap die nog lang niet helemaal over is? Hoe druk gaat het worden met een kleine baby en een grote baby tegelijk in huis? En dan de praktische dingen, hoe doen we dat met naar buiten gaan? Een tweelingwagen? Er moet een tweede babykamer komen in plaats van dat we de eerste kunnen "doorschuiven". Bijna alles moeten we dan dubbel gaan aanschaffen.

En dan BEN ik nog niet eens zwanger. Nog geen hormonen die me dwars zitten enzo (hoewel ik ernstig vermoed dat bij mij die hormonen nooit meer weg gaan, ben nog steeds om het minste of geringste in tranen vooral als het om kinderen of babies gaat haha). Wie weet duurt het ook wel een tijd voordat het lukt. Ben al bijna 36 tenslotte. Zoey kwam bij poging 5, best snel dus maar dat zegt niets. Maar goed, ben best blij met de beslissing die we genomen hebben en we hopen dat het ons gegund is.

Wordt vast vervolgd......