Bijna mama van ons meiske?

Jee....vandaag 38 weken zwanger van een dochter. Ik sta voor 17/02 op de planning Ok voor een keizersnede. Dochterlief al ruim 18 weken in dwarsligging, zeer tevreden sabbelend en happy. 3e trimester was veel fijner dan 1e half jaar. Toen lang geblokt uit zelfbescherming en wat op laten slokken door het dagelijks leven. Ruim 3 maanden hees geweest door overbelasting en na bezoek kno bleek ook door maagzuur. (Was zooo bang voor iets engs!) Vrij snel daarna alweer over. Zal ook wel deels spanning zijn geweest :)
Voorkeur van mijzelf ging al uit naar keizersnede. Maar doordat het mijn 2e zou zijn wel meer risico voor mij. Door bijv littekenweefsel en kans op letsel bij darmen of blaas....dus Umcg had voorkeur gewone bevalling. Maar mn meisje regelt het tot nu toe wel goed voor mij hihi. Dus uitgebreid Popa gesprek gehad. Over keizersnede en ruggenprik. Helder. Al ben ik erg bang voor prikken aaah! Zie het meeste op tegen infuusprik hand/bloedprik/huidverdoving ruggeprik en tromboseprikken....maar ja!
Alles iig klaar en geregeld thuis. Vloog me gisteren ff aan: o kan ik het wel etc. Maar dat komt goed. Bloeddruk wel stijgende dus wie weet moet ik plots blijven nog deze week....hoop van niet maar ach...ook ok. Symptomen in de gaten houden. Voel me nu prima.
Mbt werk, ik hou alkes beetje in de gaten, vind ik leuk en verder heerlijk om ff niks te hoeven regelen. Komen nog vragen genoeg per mail van studenten hihi.Tot eind aug thuis, zooo fijn!
Hoop wel dat er snel weer project voor manlief wordt gevonden. Daar ligt stress bij mij. Maar plannetjes genoeg klaar voor na bevalljng. Ook erg zin om weer slank te worddn en fit en te genieten van het moment. Lezen/mediteren, nog ja zeggen tegen boys geven (die vinden het hartstikke leuk, grote broer worden!) En vooral ellende vd wereld wat buitensluiten. Veel lachen en gelukkig voelen met wat ik heb...zo veel moois!

Kortom....raar dat het nog maar evdn is zoals het is in de wetenschap dat we al heel snel niet meer anders weten...goed team zijn wij, Mark en ik. Dynamisch maar met veel liefde en niet bang met opvoeden. Tof! Weer zin om ook die kant weer eens intens te ervaren. Mark gaat weer stralen....rondbazuinen en trots flesjes geven en ook nog aandacht voor boys hebben. Erger me vaak dood maar Mark blijft mijn held?

Dus voor nu..duimen dat babytje nog ff blijft zitten en dinsdag snel voorbij gaat om te knuffen met hele gezin....en dan in weekend wil ik weer naar huis. Ik ga ervoor! @ ben gelukkig.....en beetje spannend :)