Stand van zaken, bijna 31 weken zwanger van dochter

Jeee, wat is er hoopjes gebeurd en ook weer niet.

Eerst die combitest met kans 1 op 85 Down of andere trisomieen. Doodnerveus na Nipt test (wat fijn dat die er is!) en 2 weken met zweet in de nek uitslag afgewacht. En die was goed! Beetje opgelucht maar toch nog steeds gevoel/hechting blokken. Want wat als het mis zou gaan, toch nog. Hartje weer zou stoppen ofzo. Dus erg in het hoofd gaan zitten. Ondertussen mocht ik elke week hartje luisteren bij verloskundige praktijk, man o ma wat zijn ze lief! En steeds weer een positieve bevestiging, positieve woorden. Ijzer enorm hoog maar bewegen babytje duurde best lang voor ik ze voelde..Eind week 28 begon het pas en nu dan echt dagelijks. Erg prettig want paar dagen niks en dan weer dagje wel, best verwarrend. Maar dat mocht nog allemaal tot/met 28 weken. Dus het klopte ook wel weer. Dan toch GTT suikertest. Vingerprik was twijfelachtig. Viel reuze mee. Drankje prima weg te zuipen (Ja zegt mevrouw de bloedprikker daar; de zoetekauwen houden er wel van....oeps, betrap! ) en toen vingerprik, bloedprik, 2 uur stilzitten in een heerlijke stoel met veel tijdschriftjes en beetje babbelen. Niks misselijk oid. En toen ietwat snel maar pijnlijk prikje in andere arm. Uitslag paar dagen later, helemaal perfect, ijzer ook. (was ff flink gedaald en nu weer niet)

Toen echo bij specialist in UMCG want misschien door lage papp A waarde (kwam uit combitest) kon er heeel misschien iets zijn of ontstaan met doorbloeding bloedvaten placenta. Mevrouw die alleen maar nare gevallen krijgt, lief en duidelijk. Tikkeltje twijfel 1e keer en meiske weer s wild dus koppie niet te meten en nog een keer heen bij 22 weken. Maar alles ook daar mee prima!

Hoef niet meer heen. Dan mijn wens voor keizersnede, gaat ook niet werken. Te veel risico die ik ook nog eens prima snap. Geweldige verloskundige in Umcg en gyneacoloog. Dus dat wordt hem niet .Gewoon vaginaal, maar liefs met pijnbestrijding en bang voor prikken dus liever geen ruggeprik. Wat blijkt...enige vorm van pijnbestrijding inmiddels in UMCG IS RUGGEPRIK! AAH!. Maar goed, krijg dus al op tijd een oproep om alle uitleg te geven en in uiterste geval morfine kan ook, maar onderzoeken wezen uit meer kans op ademnood moeder en dat willen ze niet. Martini ziekenhuis doet nog iets met prik in been, maar blijkt ook gevolgen te kunnen hebben heeel soms voor baby na de bevalling...tja.

Ook nog babbel medisch maatschappelijk werker erachter aan. Want terugkijkend toch hoop meegemaakt. Maar ik zit lekker in mijn velletje.

Op werk ALLES afgerond, heel goed voortgangsgesprek gehad, joepie! En weekje eerder met zwangerschapsverlof, anders moest in nog 1 week na de kerstvakantie...ach..ik had hard gewerkt! Dus 7 weken van te voren. Ook bezig met regelen 2 maanden betaald ouderschapsverlof erachteraan, zodat ik pas na de zomervakantie weer hoef te beginnen. (Uitgerek. datum is trouwens 23 feb) Maar betekent wel, errug arm zijn, want belasting betaalt niks meer terug...jammer!

Hoop dat partner zijn werk houdt, tegenwoordig is niks meer zeker. Dat vind ik wel spannend. Met tweeling alles super, zeer wild momenteel maar ook erg blij...Ik draag verder ALLES naar voren en hangt ook nog eens vrij laag...dus dikke pens waarover ik veel vragen krijg en opmerkingen hihi.

Huis is fris en fruitig aan buitenkant en binnen kant. Nu nog babykamertje. Ledikantje volgt nog en nog een muurtje laten sausen. Dan inrichten en de kleine spulletjes halen. Maar budget is eigenlijk wel op zo langzamerhand na al dat geklus thuis...brrrr.

O, en ik ben nog verrast met een babyshower! Heel lief, roze en alleen maar vriendinnen. Voelde me geliefd en trots op al die leuke vrouwen! Ben helemaal geen meisje meisje, maar wat is het eigenlijk gezellig!

Tot slot, vrijdag met klasje naar IKEA afscheid nemen en dan is het klaar. Veel onderwijsvernieuwingen waar ik onwijs van hou, gaan aan mijn neus voorbij...maar goed, kansen blijven vast komen. Ik hoop dat ik zorgen rondom werk Mark kan loslaten en lekker in cocon kan duiken t/m de zomervakantie...wat zou dat heeerlijk zijn!

Liefs van mij voor jullie. Eindelijk keer een blij verhaal weer!