Syndroom van Asherman?

Had lang blog geschreven en toen wilde die niet opslaan, daaaag blog. Dus nu de korte versie dan maar!

Laatste half jaar onwijs veel voor kiezen gehad: insluiper in huis betrapt, werkconflict wat mijn vertrouwen dus mijn hart heeft gebroken, tijdens conflict zwanger, lege vruchtzak, curretage, blijkt partiele mola zwangerschap=zeldzaam, kilo's dikker, vet haar en vale huid, kortom frisheid is er af! Snel geiriteerd, verdrietig, boos, zweet in nek, kleine paniekjes rondom huishouding?!?! en dan nu na 4 maanden nog niet ongesteld, HCG waarden nog steeds goed, nog 3/4 maand te gaan. Maar misschien vele verklevingen door beschadiging tijdens curretage of wond te snel toen geheeld. Ziekte van Ashman *ook zeldzaam en de combi mola en ashman heel heel heel zeldzaam...! BAh..Als het zo is... Houdt in verklevingen en in ergste vorm kan ik niet meer ongesteld worden. Voel wel al 2x mijn eisprong maar er komt niets. En dat baat dus net zorgen bij de arten....Nu pittige hormonenkuur van 12 dagen, vochtgehalte stijgt snel en hard, dus kop en lijf nog dikker...snif....en dan hopen dat er een ontrekkingsbloeding komt. Zo niet, dagopname, 2 sneetjes in buik en kijken/behandelen indien dit nog wil. Zit er teveel dan laten ze het zo in overleg. Zetten ze cyclus stil zonder in overgang te komen en dan kan ik niet meer zwanger worden...

Komt er een bloeding of kunnen ze iets wegknippen oid dan kan het goedkomen.

Naar mijn idee, eenmaal verklevingen altijd verklevingen????

Intuitief...waar ik niet goed bij kan, zegt dat ik teveel spanning heb gehad en dat het nog komt..misschien paar verklevinkjes maar vast niet veel. Hoop maar dat ik daar op kan vertrouwen.

Kortom: droom van een derde voel ik WEER door mijn vingers glippen, wordt er nerveus van, bang en verdrietig. Vind de keuze voor een derde ingewikkeld...daar hangt nog meer om heen vanuit vroeger denk ik. Mijn eigen kindertijd. Ik leg er teveel druk op. Verder worstel ik om boven te blijven, richt mij nu op yoga en meditatie wat dan ook op padje komt, dus zal wel goed voor me zijn. Maar moeilijk om dit in mijn dagelijks leven ook te gaan doen. Verder wil mijn lieve partner zich voor mij wel laten testen, maar is er doodsbang voor, dat hij dan ontslagen wordt. Vorm van autisme zit er duidelijk in.....emotioneel is hij er ook niet voor mij, maar wel in dingen doen. Soms lastig omdat ik dat nodig heb. Trek hem ook aardig naar beneden, want heel aardig ben ik niet meer...ach....teveel spanning in mijn lijf.

Moet eens goed huilen en blijven vertrouwen op mijzelf. Dat zoek ik weer en dat gaat weer lukken.

Maar het is niet eerlijk.

Liefs Sterremunt