EINDELIJK...

Erg raar dat jij ontkent dit geschreven te hebben...

Misschien ook nog iets om aan te denken: Sommige mensen missen bepaalde stofjes in hun hersenen. (Serotonine, dopamine, ik weet even niet welke.) Vriendin van mij heeft een zoon met die aandoening en voordat het ontdekt werd (en hij die stofjes via tabletjes kreeg) was hij ook zo staalhard, wreed, ijskoud. Is niet het eerste waaraan gedacht wordt, komt niet vaak voor, maar misschien ergens in je achterhoofd parkeren.

Hulp is in jouw situatie altijd goed. Maar jeetje wat heftig zeg, wat jullie meemaken, zowel voor jullie als voor hem. Ik stuur je een hele dikke knuffel, want wat moet jouw moederhart bloeden en angstig zijn.

Ik heb een zoontje met Autisme(MCDD)+ADHD

Hij is heel erg uitdagend in zijn gedrag. Hij ging vanaf 3 jaar al naar special onderwijs. Heel moeilijk gehad op school, zit nu vanaf 1 jaar thuis. Hij wordt dit jaar 10. Omdat hij in alle mogelijke dag instellingen wordt geweigerd door de ernst van zijn beperking/dossier. Mijn grootste angst was altijd dat hij ooit uit huis wordt geplaats, omdat ze moeilijk deden met kleine zusje in huis en nu komt er nog een kleintje bij. Ik heb dit ooit bij de psychiater na gevraagd. Ik woon in Belgie, en hij heeft gezegd dat we tot 18 jaar gerust konden zijn en dat hij niet onder drang uit huis geplaats kan worden als wij dat ECHT niet willen. Tenzij hij echt iets heel ernstigs doet natuurlijk. Wat daarna gebeurd weet ik natuurlijk niet en ik moet er niet aan denken dat hij ooit ergens anders gaat verblijven. Natuurlijk is hij echt handvol, maar ik doe het met heel veel liefde en zorg liever zelf voor hem. Wat ik wel heb gemerkt is dat erg gekalmeerd is nu hij niet meer naar school moet, want dat was voor hem niet haalbaar, blijkbaar vroeg het te veel van hem en dat uitte zich in erge agressie zowel fysiek als verbaal, nu valt het wel mee hij is minder boos,dus dat scheelt al veel. Maar natuurlijk moet het doenbaar blijven voor het gezin. Veel succes

Over de wachttijd die kun je op de site vind van karakter. Die kunnen heel lang zijn. Weet waar jij woont maar toen mijn zoon er aangemeld werd was er 43 weken wacht tijd. Wij hebben toen de keuze gemaakt om naar een andere locatie te gaan waar de wachttijd korter was alleen betekend dat wel dat wij nu 3 kwartier moeten rijden maar dat hebben wij er voor over als mijn zoon zich beter gaat voelen.

Wij lopen er sinds jan dit jaar. Voor onze zoon is dit het beste wat we konden doen.

Alleen volgen wij de therapie voor hem omdat hij volgens karakter te jong is (hij is 8 jaar).

Jouw zoon is geen lastig persoon. Het is een kind dat in een lastige situatie opgroeit. Een scheiding, nieuwe vriend, veel spanningen en ruzies, verhalen over stalken... Er gebeurt zoveel rondom hem, dat het niet gek is dat hij hier niet mee om kan gaan.... Geef hem daar niet de schuld van: hij heeft niet gekozen voor deze omstandigheden.

Als jij gewoon meewerkt aan crisisopvang, wordt er gewoon een afspraak gemaakt over wanneer jij hem daar naartoe kunt brengen. Tenzij hij in acuut gevaar is, dan komen ze hem halen.