Niet te lang mee blijven wachten. Op tijd actie ondernemen en naar een therapeut gaan. Je schrijft dat dit al 3 jaar duurt (dus niet af te schuiven op je zwangerschap), dat is al veelste lang en blijkt dat jullie er zelf niet uit kunnen komen. Als je hier niet mee naar een professional gaat, gaat dit nooit meer goed komen (weet ik uit ervaring). Ik zou er niet te lang mee wachten want 3 jaar is eigenlijk al te lang.
Ik hoop dat het voor jullie niet te laat is...maar wacht niet te lang.
Sterkte en succes de komende tijd
het gaat om een samengesteld gezin dat kan wel 7 jaar duren voordat iedereen zijn of haar draai heeft gevonden.
het 1e samengestelde gezin zonder "gedoe" moet ik nog tegen komen. (gewoon huwelijk trouwens ook)
we schuiven het niet af op haar zwangerschap, maar hormonen werken meestal niet in het voordeel.
De hormonen kunnen er idd een rol in spelen en ik merk ook dat ik anders reageer op dingen dan voor heen.
Daar naast een samengesteld gezin, zucht wat kan het lastig zijn ik vraag me vaak dan ook af hoe andere mensen dat doen! Het is en blijft denk ik altijd lastig.. Ik hoop gewoon dat het ooit rustiger word.. 1 ding weet ik wel ik wil oud worden met hem!
ja hormonen maakt het er ook niet makkelijk op. boven al samen sterk staan. besluit dat jullie je niet negatief gaan laten beïnvloeden door dat. en herhaal dat. focus op je gezin thuis. op dat waar jullie wel invloed op hebben. en laat dat waar je geen invloed op heb los. en vooral NIET continu mee bezig zijn. reageer op dat wat van belang is vriendelijk, kort en duidelijk. negeer de rest. en besteed zo veeel mogelijk tijd aan jullie gezin thuis, maak het juist wel gezellig samen, juist wel veel leuke dingen doen, samen eten etz... en gun het wat tijd. hormonen doen ook echt veel met je onderschat dat niet. en dat is voor de man ook er bij niet even makkelijk vaak. en deze situatie in nou eenmaal niet makkelijk juist omdat er zo veel mensen bij betrokken zijn (jullie, kinderen, zij... ) en het nogal gevoelig is.
maar dus geen zorgen maken, geef het wat tijd.
Jullie hebben al tijden last van spanning en er niet mee om weten te gaan, herinner ik me uit 2019. En nu heb je er ook nog zwangerschapshormonen bij... Dat maakt het niet makkelijker... Misschien kunnen jullie samen naar een therapeut om te leren praten ipv jullie frustraties op elkaar te botvieren....
Een momentje 'Quality-time' inplannen zonder kindjes en genieten van elkaar en tot rust komen! Als de stress en vermoeidheid hoog zitten zijn alle kleine beetjes te veel. Wij hebben ook al wel eens dochterlief een nachtje bij oma en opa laten slapen niet om uit te gaan maar gezellig samen lekker te eten, wat te praten en op tijd ons bedje in! Samen fijn ontbijten en de dag rustig opstarten. Even de batterij opladen.
Probeer op een rustige manier de situatie met de ex te bespreken en eventueel aan oplossingen te denken..lopen de gemoederen weer op loslaten, duidelijk maken dat je er geen ruzie om wil en later eens op terug komen.
Lastig zeg.
Kan je een keer samen iets leuks gaan doen? Even niet over kinderen of exen hebben maar gewoon gezellig met zijn 2en even wat afleiding zoeken.
reacties (9)