hallo allemaal!
Lex was in het begin van deze week weer wat rumoeriger en onrustiger dan anders...zijn hele slaapritme had ie door elkaar gehaald en tja, mama en papa supervermoeid natuurlijk! Hoewel we altijd klaarstaan voor onze kleine man, kijken we weer uit naar een wat rustigere periode! Lex heeft weinig of geen last gehad van zijn eerste tandje, maar dat tweede was toch wat erger...Beetje chagrijnig, op alles bijten, nergens goed zijn, krijsen als je hem wil neerleggen...en als kers op de taart: ziek zijn! Lex is in anderhalve week tijd al redelijk ziek geweest. Toen we naar zee gingen, is Lex daar ziek geworden. Hij had 40° koorts en we zijn naar de dokter van wacht gemoeten: keelontsteking en oorontsteking. Mijn mannetje was dan ook helemaal niet meer de oude: hij was suf, afwezig, stil, huilerig, wilde niet eten...mama was zo ongerust! Ik dacht echt dat het ziekenhuis ging worden! Hij heeft antibiotica gekregen en mocht niet naar de opvang. Gelukkig kon mijn moeder, zijn mammie, hem opvangen. Het heeft een drie-tal dagen geduurde eer de koorts zakte met zijn medicatie! Een week ging het goed, tot dit weekend. Toen herviel Lexje dus terug in zijn hangerige en rusteloze buien. Mama voelde, en ja hoor: een tweede tandje kwam piepen!! Hoera!!! Blij dat er een verklaring was voor zijn gedrag. Het werd hem dan ook meteen vergeven! Maar tja, we hebben het wel geweten: afgelopen zondag moesten we op familiebezoek: niemand mocht hem aankijken of hij zette het op een huilen! Hij krijgt verschrikkelijke last van verlatingsangst: ook deze week in de opvang een hele scène bij het afgeven of bij het slapengaan. Maandag heb ik van mijn moederhart een steen moeten maken, en hem laten wenen: 45min heeft hij het volgehouden...ik heb natuurlijk steeds weest gaan kijken, en bleef in de gang wachten. Maar toch, ik was vermoeid, bijna oververmoeid van mijn zoontje zijn streken. Ik durf dan ook toe te geven dat ik blij was dat ik mocht gaan werken, even uit de stress weg. En toen werd ie eergisteren opnieuw ziek: weer een dagje hoge koorts, maar hij moest wel enorm niezen en zijn neusje was steeds nat. Gelukkig heeft de koorts maar een dag geduurd en enkele perdolans en dafalghans later was ie er weer bovenop! Vandaag slaapt Lex behooorlijk...hopelijk houdt het...
Lex lieve jongen, mama moet nog veel leren. Ze weet nog zoveel niet over kleine kindjes. Iedere dag leert mama bij. Maar wij gaan ons daar samen doorheen slaan he! Met vallen en opstaan! Mama is deze week heel erg vermoeid geweest, maar als ze dan denkt aan hoe ziekjes jij was, en aan welke pijn je had door je tandje, hoopte ze dat ze het van je kon overnemen. Maar helaas kan dat niet. Als je nog eens ziek wordt, zal mama je opnieuw troosten en knuffelen, nog meer dan vorige keer! Je wordt zo snel groot. Je kan al rechtopzitten, je kan al echt spelen. Daar is mama je heel erg dankbaar voor. Ze kan nu snel een klusje doen, terwijl jij even in je boxje speelt. Soms val je nog eens om, maar dan komt mama snel naar je toe om je weer recht te zetten. Je kijkt me dan even dankbaar aan, en speelt weer verder. Je houdt zo van je potjes uit je badje. Je laat ze niet meer los. Je bent boos als mama ze even afneemt om je pyama of zo aan te doen...mama twijfelt er zelfs aan , of je die potjes niet al mee had van de geboorte! Haha! Je bent nu al 8.5maand! Straks ben je een jaartje! Niet te geloven! Je doet het goed lieve schat, doe zo verder. We zien je zo graag.
Mama
reacties (0)