ICSI 3
Lieve Dinnetjes,
Ik ben een tijdje stil geweest met de blogs, omdat er nou eenmaal niet zo veel te melden viel. Na de tweede ICSI in december vorig jaar, hebben we ons even gedeisd gehouden qua behandelingen en er even lekker niet aan gedacht (voor zover mogelijk). Ik hoopte dat deze ontzettend relaxte attitude (ha ha) er misschien toe zou bijdragen dat we wonder boven wonder geen behandeling zouden nodig hebben, maar dat is natuurlijk niet zo: ICSI 3 is een feit.
Hoewel het best wel heel vreemd is om te bedenken dat dit de “laatste kans” is die je gaat hebben, heb ik vandaag maar het ziekenhuis gebeld voor de eerste cyslusdag en ga ik binnenkort weer aan de pil. Morgenochtend de eerste uitgangsecho. Ik moet zeggen dat ik er stiekem nog steeds geen zin in heb om het hele circus weer opnieuw in te gaan: prikken, de fijne echo’s, hoop & vrees, punctie, wachtweken etcetera, etcetera. Bah bah bah. Waarschijnlijk heel ondankbaar van mij, ik moet immers blij zijn dat het kan, maar tóch heb ik er geen zin in. Maarrrrr... het lenteweer draagt een hoop bij aan het goede gemoed, dus ik durf het wel aan, ondanks de frisse tegenzin.
En uiteraard zou ik graag willen dat het deze keer dan ook ergens toe leidt, maar ik moet toegeven dat de hoop er niet echt heel erg groot is. Het is meer dat ik er ook niet aan toe ben om de derde behandeling niet te doen, want wie weet is voor mij dan ook drie keer scheepsrecht?
Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte,
XXX
reacties (0)