Voor mijn zoon
Vandaag ben je alweer 9 maanden bij ons. Nou ja, je was al 9 maanden langer bij mij, maar exact 9 maanden geleden waren we nog vol verwachting van jou. Je vader kon de natte washandjes voor mij niet aangesleept krijgen en ik vond vooral dat mijn buik zeer deed.
En nu ben je hier. Al een heel mannetje. Niet meer hulpeloos en onschuldig en klein, maar al prima in staat om ondeugende dingen overhoop te halen en zeker een kilootje of 10. Vorige week ging je voor het eerst uit jezelf zitten. Je was het al weken aan het proberen en vorige week doe je het zomaar opeens, en met een gezicht vol verbazing om de euforie van papa en mama. En zojuist eet je bijna heel je boterham zelf. Mijn hulp niet nodig om de stukjes in je mond te stoppen, maar lekker zelf doen. Gelukkig heb ik het kunnen filmen voor je vader :-)
Lekker samen spelen we nu op de grond als we balletjes naar elkaar rollen, je gaat achter je blokken aan, peutert de dvd's uit de kast, probeert 1 van de poezen te pakken (die dat nog niet zo'n goed idee vinden) en speelt met je knuffels of boekjes. Als ik je roep en mijn armen strek, kom je naar me toe tijgeren met vrolijke gilletjes. In bad krijg je het iedere keer voor elkaar om de spetters tot het plafond te krijgen. Als ik een kabouterkusje vraag, kijk je me aan en houdt je hoofd heel stil zodat we kunnen 'neuzen'. En als we weggaan en 'daaaag' zeggen, zwaai je hard met je handje. In deze dingen vind ik je zo hard groeien!
Gelukkig ben je nog niet in alles groot. Als je moe bent, vind je het heerlijk om bij me te knuffelen. Dan kom je lekker bij me liggen en speelt met mijn haar, zit aan mijn gezicht en kruipt in mijn armen weg. Als je in bed ligt, pak je gelijk lekker je 2 knuffels om mee te kroelen en als ik dan na een uurtje bij je ga kijken, lig je heerlijk te slapen, met altijd hetzelfde knuffeltje stevig in je hand. Als je je hoofd stoot, komt er de mooiste pruillip die ik ooit heb gezien. Wat ben je dan lief en zielig en schattig! Soms heb je een kus nodig, soms ook niet. Dan is een greep naar een afstandsbediening of telefoon voldoende om je verdriet te vergeten.
Lieve, lieve zoon van me. Dank je wel voor de afgelopen 9 maanden. En de 9 maanden daarvoor. Dank je wel dat ik jou moeder mag zijn. Dat ik van je mag genieten, voor je mag zorgen en over je mag waken. Dank je wel, dat jij mijn wereld hebt veranderd, dat je mij hebt laten zien en voelen wat echte, pure liefde is. Want hoeveel ik ook van je vader hou...het is niets vergeleken bij mijn liefde voor jou.
reacties (0)