Doremifasolasidooooon`t
Gisteren hadden we een feestje. Mijn schoonmoeder en haar man vierden dat het een bijzonder jaar is (zoveel tijd samen, 60 worden en opa en oma zijn geworden). Hun feestje. Heel veel mensen. En wij. Onder 'wij' versta ik dan ons gezin en mijn zwager en schoonzus. Mijn schoonmoeder houdt wel van een feestje, net als haar man. Ze zingen graag op feestjes, vinden het ook leuk als andere dan meedoen. Dat doen ze ook graag op feestjes van andere mensen. Zelfs als die mensen er geen prijs op stellen. Zo ging het toen ze er met onze bruiloft vandoor gingen (lees: ze namen het heft in eigen hand) en we waren er bang voor dat het ook zo zou gaan op de bruiloft van mijn zwager en schoonzus (nog een paar weekjes en ze gaan trouwen).
Daarom hebben mijn zwager en schoonzus een ceremoniemeester in de arm genomen. Zij wordt geacht dingen in goede banen te leiden en bemoeizuchtige schoonfamilie (ik reken mezelf maar mee hihi) op gepaste afstand te houden. Dat heeft ze best goed gedaan. Toen er door mijn schoonouders geopperd werd een welkomstlied te maken heeft de ceremoniemeester ze beleefd, maar duidelijk te kennen gegeven dat dit niet de bedoeling was. Je zou denken dat men zoiets respecteert, nietwaar?
NIET WAAR!
Want als je niet op de bruiloft van zoon en schoondochter mag zingen, dan pluk je ze toch op je eigen feestje naar voren om daar voor ze te zingen? Mijn arme schoonzusje. Kijk, mijn zwager kent zijn moeder al langer. Die had natuurlijk op zijn klompen kunnen aanvoelen dat er zoiets kon gebeuren. Maar dan mijn lieve schoonzusje. Die wordt zonder pardon naast haar verloofde op een stoel gekwakt in een zaal vol vreemden (grotendeels) om vervolgens een liedje om haar oren te krijgen waar geen mens vrolijk van zou worden. Lieve, lieve schoonzuster: wil je alsjeblieft geloven dat ik echtecht van niks wist????
reacties (0)