Updeetje
Zo dames, even een updeetje van mijn kant. Inmiddels is onze lieve zoon alweer ruim 9 weken oud. Nu pas begrijp ik wat ouders bedoelen met 'de tijd vliegt'. Onze baby is nog wel baby, maar allang niet meer zo hulpeloos en klein als een pasgeboren baby. Het is nu al een heel mannetje. Je hoeft niet meer zo krampachtig zijn hoofd te ondersteunen, want als ie goed uitgerust is, kan hij al heel goed zelf zijn hoofd omhoog houden. Hij 'slaat' nu ook tegen sommige speeltjes aan. Dit schijnt de voorloper van het speeltje pakken te zijn, dus ik ben benieuwd. Verder vertelt hij ons hele verhalen als we zijn luier verschonen. Soms moeten we bijna op hem gaan zitten om die luier om te krijgen, zo enthousiast gebruikt hij zijn armen en benen om het verhaal duidelijk te maken (niet dat het helpt hoor, ik begrijp nog niet wat ie nou vertelt). Hij lacht nu ook. De eerste keren was het een prachtige glimlach, maar nu kan ie echt al lachen-lachen. Met geluid! Zo schattig, ik smelt iedere keer als ie dat doet.
Met alle dingen die Tobias erbij leert, besef ik me soms ook dat we alweer afscheid nemen van andere dingen. Want als ie nu krampjes heeft lukt het mij al niet meer om hem op zijn buik op mijn onderarm te dragen. Dat vind hij zo fijn als ie kramp heeft, maar hij is met zijn bijna 5.5 kilo toch echt te zwaar om zo te lopen. Net als dat eeuwige knuffelen...wil ie niet meer. Hij wil best even kroelen, maar dat eindeloze geplak is niet meer nodig. Dan vind ie het uitzicht denk ik saai worden en moet ik of rondlopen, of hem in de box leggen zodat ie zelf fijn kan kijken. Vertwijfeld kijk ik naar hem en vraag me af 'waar is die mini-baby toch gebleven??' Nou, die groeit! En goed ook. En daar ben ik supertrots op :-)
Dus voor de dames die net bevallen zijn, of nog of weer onderweg zijn naar het moederschap een kleine tip: geniet van ieder moment (okee, de huildagen dan even overslaan). Het is vreselijk cliche, maar het is echt zo voorbij. Ik weet nog dat wij een tijdje terug tegen elkaar zeiden dat we Tobias moesten filmen als hij de fles dronk omdat hij zulke schattige geluidjes maakt. We hebben het niet gedaan en nu hoeft het niet meer, want hij maakt die geluidjes niet meer! Blijkbaar waren het 'mini-baby-geluidjes' en als kindje van 9 weken maakt ie ze niet meer. Gemiste kans! En daarom staat de camera hier nu steeds in de buurt. Ik wil niks meer overslaan haha. Lastig alleen dat ie een stuk minder lacht tegen mama als er een camera tussenzit ;-)
Verder moet ik regelmatig mijn creativiteit aanboren om alles uit te leggen aan Tobias. Zo heeft ie een groot knuffelschaap gehad waarmee we soms spelen. Dat schaap heet nu Shoarma het SuperSchaap en beleeft wilde avonturen. Als Tobias later wat groter is zal Shoarma hem helpen met het bestrijden van enge monsters in de kast. Daarnaast hebben we een klein knuffeltje met een grote muts, die dus luistert naar de naam Meneer Muts. Nou dames, ik wil nog wel verder vertellen over onze knuffelbeesten maar de kleine jongen heeft honger.
Tot gauw!
reacties (0)